قرارداد استخدام پاره وقت برای چه کسانی مناسب است؟

قرارداد استخدام پاره وقت

تعریف قرارداد کار

در این نوشتار به طور اختصاصی قصد داریم قرارداد استخدام پاره وقت را شرح دهیم. اما قبل از آن لازم است به تعریف قرارداد کار به صورت کلی بپردازیم. در قانون قرارداد کار عبارت است از “قراردادی کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق‌السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیر موقت برای کارفرما انجام می‌دهد”.

 

چرا باید محدوده‌ی همکاری بین کارگر و کارفرما با انعقاد یک قرارداد مشخص گردد؟

بهتر است همیشه قبل از شروع روابط کاری بین کارگر و کارفرما قراردادی بین آن‌ها تنظیم شود تا بر اساس آن چارچوب وظایف و تعهدات طرفین مشخص گردد. انعقاد قرارداد از جهاتی هم به نفع کارگر است و هم به نفع کارفرما؛ چرا که وجود یک قرارداد قانونی تضمینی برای ایفای تعهدات از جانب دو طرف است. به این ترتیب کارگر با انگیزه و تمرکز بیشتری وظیفه‌اش را انجام می‌دهد و با اعتمادی که به واسطه‌ی انعقاد قرارداد ایجاد شده می‌تواند به خوبی به کارهای محول شده رسیدگی کند، به این دلیل که می‌داند یک مدرک قانونی وجود دارد که به وسیله‌ی آن بتواند به حق و حقوق خود برسد.

از طرفی هم انعقاد قرارداد از جهاتی به نفع کارفرما است چرا که همانطور که گفتیم با انعقاد قرارداد چارچوب وظایف و تعهدات کارگر مشخص می‌شود از این‌رو کارگر نمی‌تواند از انجام آن تعهدات مشخص سرباز زند یا در انجام آن کوتاهی کند؛ به همین دلیل کارفرما می‌تواند طبق یک برنامه‌ی معین و در فاصله‌ی زمانی مشخص انجام کاری را از کارگر بخواهد.

 

این مطلب را بخوانید: 10 اشتباه رایج در قرارداد استخدام موقت که باید از آن اجتناب کنید

 

رعایت چه نکاتی برای صحیح دانستن و قانونی شمردن قرارداد استخدامی لازم است؟

  • مشروعیت داشتن اهداف انعقاد قرارداد
  • معین بودن موضوع قرارداد
  • عدم ممنوعیت قانونی و شرعی طرفین قرارداد در تصرف اموال یا انجام کار مورد نظر
  • درج مشخصات کامل طرفین قرارداد
  • توضیح کامل نوع کار و موضوع مورد معامله
  • مشخص بودن ساعات کاری و وضعیت مرخصی‌های او، تکلیف کاری کارگر در روزهای تعطیل
  • مشخص بودن میزان حقوق و مزایای کارگر
  • دارا بودن تاریخ شروع و تاریخ پایان (در صورتی که قرارداد از از نوع موقت باشد)

دریافت مشاوره حقوقی استخدام

 

انواع قراردادهای استخدام

قرارداد دائم

قرارداد دائم همانطور که از نامش پیداست قراردادی است که به طور دائم پابرجاست؛ به این معنا که با وجود داشتن تاریخ شروع فاقد تاریخ پایان است. افرادی که قرارداد پیشروی آن‌ها از نوع دائم باشد تا زمان سن بازنشستگی قراردادشان اعتبار دارد، به شرط آن‌که تمامی قواعد و ضوابط منشور کاری را در طول خدمت خود رعایت کرده باشند و در کنار آن مرتکب جرایم کیفری نشوند.

این نوع قراردادها در ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی مورد استفاده است. از جمله مزیت این قرارداد نسبت به سایر انواع آن آرامش و اطمینان خاطری است که به صاحبان خود می‌دهد و به نوعی متضمن امنیت شغلی آن‌هاست؛ چرا که افرادی که قرارداد کار ایشان از نوع دائم است، با توجه به دائمی بودن تعهدنامه دیگر دغدغه‌ی این را ندارند که آیا کارفرما پس از سر رسید قراردادشان مجددا آن را تمدید خواهد کرد یا خیر. به همین علت می‌توانند با آرامش خاطر بیشتری به کار خود ادامه دهند.

 

 قرارداد کار موقت

قرارداد کار موقت از نوعی است که دارای تاریخ شروع و تاریخ پایان می‌باشد. در صورتی‌که تاریخ سررسید این‌گونه قراردادها فرا برسد دیگر آن قرارداد اعتباری ندارد و کارگر تنها زمانی می‌تواند به کار خود ادامه دهد و از حقوق و مزایای آن بهره‌مند شود که کارفرمایش نسبت به تمدید قرارداد اقدام نماید. معمولاً این نوع قرارداد در مشاغلی که دارای ماهیت موقت هستند به کار گرفته می‌شود. مانند قراردادهای پیمانکاری و ساخت و ساز.

 

قرارداد کار معین

این نوع قرارداد را به جهت آن‌که برای انجام امر مشخص و در مدت زمان محدودی منعقد می‌گردد معین می‌نامند. در این نوع قرارداد معمولاً کارفرما انجام عملیاتی را به کارگر می‌سپارد و لوازم و تجهیزات مورد نیاز را برای او فراهم می‌کند.

در قرارداد کار معین هیچ یک از طرفین حق فسخ قرارداد را ندارند و باید تا پایان مدت قرارداد به تعهدات محول شده عمل کنند.

اما ما می خواهیم در این جا شما را با یکی دیگر از انواع قراردادها آشنا کنیم که شاید اطلاعات کمتری از آن نسبت به سایر قراردادها در اختیار شماست؛ این قرارداد با اسمی به نام قرارداد استخدام پاره وقت شناخته می‌شود که در ادامه به جزئیات خصوصیات آن می‌پردازیم.

 

قرارداد استخدام پاره وقت

 

قرارداد پاره وقت چه نوع قراردادی است؟

به استناد ماده ۳۹ قانون کار چنانچه ساعت کار کارگر از ساعت عادی کار ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه در شبانه‌روز یا ۴۴ ساعت کار در هفته کمتر باشد، نوع کار کارگر به صورت پاره وقت بوده و قرارداد تنظیمی بین او و کارفرمایش نیز از نوع پاره وقت است.

در قرارداد پاره وقت میزان حقوق و مزایای کارگران به نسبت ساعات انجام کار محاسبه و پرداخت می‌گردد و بالا یا پایین بودن آن بستگی به توافق طرفین دارد.

نکته: قرارداد استخدام پاره وقت نیز مانند سایر قراردادهای دائم و موقت مشمول قانون کار است و کارکنان آن می‌توانند طبق قانون کار از مزایایی که این قانون برای کارگران در نظر گرفته است نیز بهره‌مند شوند.

 

این مطلب را بخوانید: همه چیز درباره مشاغل نیمه وقت و نمونه قرارداد استخدام پاره وقت

 

آیا افرادی که قرارداد پیش رویشان از نوع قرارداد استخدام پاره وقت است می‌توانند از حق بیمه برخوردار باشند؟

همانطور که در پاراگراف بالا اشاره کردیم، قرارداد استخدام پاره وقت نیز مشمول قانون کار است و کارکنان آن می‌توانند طبق قانون کار از مزایایی که این قانون برای کارگران در نظر گرفته است بهره‌مند شوند؛ بنابراین قراردادهای پاره وقت نیز بر اساس ماده ۱۴۸ قانون کار مشمول مقررات تأمین اجتماعی می‌باشد.

طبق ماده ۳۲ قانون تأمین اجتماعی حق بیمه‌ی کارگران پاره وقت به مأخذ کل درآمد ماهانه‌ی آن‌ها حساب و دریافت می‌گردد که این حق بیمه در هیچ مورد نباید از حق بیمه‌ای که به حداقل مزد کارگر تعلق می‌گیرد کمتر باشد.

 

تنظیم قرارداد سفارشی

 

عیدی و سنوات در قرارداد استخدام پاره وقت

مطابق شرایط قانون کار و همانطور که کارکنان دیگر عیدی دریافت می‌کنند بر اساس ماده ۳۹ قانون کار مزد و مزایای کارگرانی که به صورت پاره وقت اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می‌شود. بر اساس این ماده عیدی و پاداش کارکنان پاره وقت به نسبت ایام کارکرد آن‌ها در سال محاسبه می‌گردد، مثلاً کارگری که مجموع ساعات اشتغال او چهار ماه در سال است، پاداش و عیدی او نیز به نسبت یک سوم عیدی تعیین شده در آن سال  می‌باشد.

طبق قانون کار مأخذ محاسبه‌ی حق سنوات و خسارات و مزایای پایان کار در مورد کارگران پاره وقت، میانگین مجموع پرداختی در آخرین ۹۰ روز کارکرد کارگر است.

 

برای مطالعه سایر مطالب ما به لامینگو بلاگ مراجعه کنید.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید کانال تلگرام لامینگو

2
برچسب ها :
نویسنده مطلب فاطمه دل‌زنده‌دار اباتری
کارشناس حقوقی

دیدگاه شما

2 دیدگاه