درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب و مهلت زمان آن

درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب

قرار منع تعقیب از جمله قرارهای صادره توسط محاکم قضایی است و درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب، به معنای اعتراض شاکی نسبت به این قرار، در خصوص عدم تعقیب متهم است. تقدیم درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب دارای شرایطی است که توسط قانون‌گذار مورد پیش‌بینی قرار گرفته است. رعایت این شرایط که مهم‌ترین آن رعایت مهلت قانونی اعتراض است، لازم است و به آن خواهیم پرداخت.

 

کانال تلگرام لامینگو

 

قرار منع تعقیب چه نوع قراری است؟

محاکم قضایی به صورت کلی به صدور دو نوع رأی اقدام می‌کنند که این دو نوع رای عبارتند از حکم و قرار. قرارها خود به دو نوع مقدماتی و نهایی قابل تقسیم هستند. قرار منع تعقیب که موضوع مورد بحث ما است، در زمره قرارهای نهایی صادره توسط محاکم قضایی قرار می‌گیرد.

قرارهای نهایی قرارهایی هستند که موجب پایان یافتن انجام تحقیقات مقدماتی می‌شوند و پرونده را یا به بایگانی و یا جهت رسیدگی به دادگاه می‌فرستند. قرارهای نهایی مرجع تحقیق عبارتند از قرار منع تعقیب، قرار موقوفی تعقیب، قرار بایگانی پرونده، قرار توقف تحقیقات و قرار جلب به دادرسی.

قرارهای نهایی که قرار منع تعقیب نیز در شمار آن‌ها است، به دلیل اهمیت بسیار زیادی که در تعیین سرنوشت پرونده دارند، باید به تأیید دادستان برسند؛ البته این تأیید دارای استثنائاتی است که از موضوع ما خارج است.

قرار منع تعقیب قابل اعتراض است. این قرار فقط توسط شاکی می‌تواند مورد اعتراض قرار گیرد. مهلت درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب برای ساکنین ایران، ده روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور، یک ماه از تاریخ ابلاغ است. مرجع رسیدگی به درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب، همان دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به اتهام را دارد.

شما می‌توانید با مراجعه به لینک زیر، نسبت به دریافت آنلاین و رایگان درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب مورد نیاز خود اقدام کنید:

 

درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب

 

موارد صدور قرار منع تعقیب

قرار منع تعقیب در مواردی صادر می‌گردد که جرمی واقع نگردیده و یا در صورتی که جرمی واقع گردیده، متهم مرتکب آن نشده باشد. ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص موارد صدور قرار منع تعقیب اعلام می‌کند «بازپرس در صورت جرم بودن عمل ارتکابی و وجود ادله کافی برای انتساب جرم به متهم، قرار جلب به دادرسی و در صورت جرم نبودن عمل ارتکابی و یا فقدان ادله کافی برای انتساب جرم به متهم، قرار منع تعقیب صادر و پرونده را فوری نزد دادستان ارسال می‌کند. …». بنابراین، بر اساس ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری، قرار منع تعقیب در دو صورت توسط بازپرس صادر می‌شود:

نخست، در صورت جرم نبودن عمل ارتکابی متهم؛ به عبارت دیگر، فعلی که متهم انجام داده است در قانون جرم‌انگاری نشده است.

مورد دوم، در صورت فقدان ادله کافی برای انتساب جرم به متهم؛ به عبارت دیگر، فعلی که به متهم نسبت داده شده است، فعلی مجرمانه است، اما ادله کافی برای انتساب به او وجود ندارد.

 

این مطلب را نیز بخوانید: درخواست تأمین خواسته (کیفری) چیست و تقدیم آن چه شرایطی دارد؟

 

رسیدگی دادگاه به درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب

بعد از طرح درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب توسط شاکی، بر اساس ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری، دادگاه به درخواست مذکور در جلسه فوق‌العاده رسیدگی خواهد کرد. دادگاه ممکن است در خصوص اعتراض تقدیم‌شده، سه تصمیم متفاوت را اتخاذ نماید:

 

تأیید قرار منع تعقیب

در تصمیم اول، دادگاه ممکن است قرار منع تعقیب صادرشده را تأیید کند. در صورتی‌که قرار منع تعقیبی که صادر شده است با مفاد پرونده و تحقیقات صورت‌گرفته و همچنین با قانون مطابق باشد، دادگاه صالح ضمن رد نمودن اعتراض شاکی، قرار صادر شده را مورد تأیید قرار می‌دهد. در مرحله بعد، مفاد قرار به طرفین پرونده توسط دادگاه ابلاغ می‌شود و پرونده جهت بایگانی شدن به دادسرا بازگردانده می‌شود. این نکته بسیار حائز اهمیت است که قرار رد اعتراض به قرار منع تعقیب و تأیید منع تعقیب دادسرا توسط دادگاه، قطعی و غیرقابل اعتراض خواهد بود.

 

درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب

 

نقض قرار منع تعقیب

در تصمیم دوم، دادگاه ممکن است قرار مذکور را نقض کرده و اعتراض شاکی را قبول کند. در شرایطی که دادگاه با توجه به مفاد پرونده و مستندات و دلایل شاکی، به این تصمیم برسد که صدور قرار منع تعقیب توسط دادسرا صحیح نبوده است، بر اساس ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری، قرار را نقض می‌کند و نسبت به صدور قرار جلب دادرسی اقدام می‌نماید. در نتیجه صدور قرار جلب دادرسی، پرونده به دادسرا بازگردانده می‌شود. بنابراین متهم توسط دادسرا احضار می‌شود و ضمن تفهیم اتهام به وی و دریافت آخرین دفاع متهم و صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست، پرونده به دادگاه ارسال می‌شود.

 

صدور قرار رفع نقص

در تصمیم سوم، ممکن است دادگاه تحقیقات را ناقص بداند. در صورتی‌که دادگاه در حین رسیدگی به درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب، به این نتیجه برسد که تحقیقات صورت‌گرفته از سوی دادسرا کامل نبوده و به طریق ناقص صورت گرفته است، بدون آن‌که نسبت به قبول یا نقض قرار تصمیم‌گیری نماید، نسبت به صدور قرار رفع نقص اقدام می‌کند و سپس پرونده مجدداً به دادسرا برگردانده می‌شود تا دادسرا نقص‌های تحقیقات را رفع نماید. اشاره به این نکته ضروری است که خود دادگاه نیز می‌تواند به رفع نقص تحقیقات بپردازد.

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید

 

ارائه مشاوره حقوقی درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب

همان‌گونه که از مواد قانونی ذکر شده در نوشتار برمی‌آید و همچنین با توجه به مهلت قانونی محدودی که به منظور درخواست اعتراض به قرار منع تعقیب مشخص گردیده است، دریافت مشاوره حقوقی از افرادی که در زمینه مسائل مربوطه دارای تخصص و تجربه هستند بسیار بااهمیت است. مشاوران حقوقی مجرب ما در لامینگو، با شناخت درستی که از دغدغه‌های شما دارند، بهترین و آسان‌ترین مسیر را به شما نشان خواهند داد.

در پایان شما می‌توانید سوالات حقوقی خود را با ثبت در قسمت دیدگاه‌ها با ما در میان بگذارید تا کارشناسان حقوقی لامینگو به پرسش‌های شما پاسخ دهند. برای خواندن مطالب بیشتر، به بلاگ حقوقی لامینگو مراجعه کنید.

0
برچسب ها :
نویسنده مطلب علیرضا نیکخواه

دیدگاه شما

بدون دیدگاه