برای مشارکت در باغداری به چه قراردادی احتیاج داریم؟
قرارداد مشارکت چه نوع قراردادی است؟
قرارداد مشارکت یک نوع قرارداد مهم و پرکاربرد در جهان کسب و کار است و معمولا افرادی که دارای تخصص در زمینهای هستند اما سرمایهی لازم برای راهاندازی یک کسب و کار یا تأسیس یک شرکت و ثبت آن را ندارند، میتوانند با مشارکت و همکاری با دیگر افراد که سرمایه لازم را اختیار دارند، زمینهای فراهم کنند که با تجمع دانش و سرمایه، کسب و کاری راهاندازی شود و هر یک از شرکاء به سود حاصل از این مشارکت دست یابند.
قرارداد مشارکت در موارد بسیاری از جمله: صادرات و واردات کالا، تولید و فروش کالا، ساخت مسکن، خدمات بازرگانی و کشاورزی و باغداری و غیره… به کار گرفته میشود. همچنین در کسب و کارهای نوپا و تازه تأسیس شده از مشارکت مدنی با افرادی که از توان مالی خوبی برای توسعهی آن کسب و کار برخوردار هستند استقبال میشود.
تعریفی هم که از این نوع قرارداد در قانون بیان شده است به این شرح است که در این قرارداد اشخاص حقیقی و یا حقوقی سرمایهی خود را به صورت سهمالشرکة غیرنقدی یا نقدی و به صورت مشاع و برای انجام کاری معین، برای یک مدت محدود به منظور رسیدن به سود بر طبق قرارداد قرار میدهند. یکی از پرکاربردترین مشارکتها مشارکت در امر باغداری است.
مشارکت در باغداری
تعریف باغ:
به زمینهایی که برای پرورش گل و گیاه، میوه و سبزیجات، بوته و درختان، حصارکشی شده باشند باغ گفته میشود.
تعریف باغداری:
باغداری یعنی هنر کاشت، داشت، برداشت، بازاررسانی انواع سبزیجات و صیفیجات.
برخی افراد هنر باغداری و پرورش گل و گیاه دارند و از فنون و علم باغداری و رسیدن به سود خوب از این راه برخوردار هستند، اما برای به کارگیری از دانش خود یا کلا زمین در دسترس آنها نیست و یا زمینی که مناسب باغسازی باشد را ندارند؛ از طرفی هم افرادی هستند که شاید چندین هزار متر زمینی حاصلخیز دارند که مناسب پرورش سبزیجات و صیفیجات است اما به دلیل اینکه سررشتهی کافی از علم باغداری ندارند و به اصطلاح به صورت سنتی به امر باغداری میپردازند، میزان محصولات به بار آمده از آن زمین و همچنین سود سالیانهی آن به نسبت مساحت باغ، کم است.
از اینرو صاحب زمین به عنوان مالک و فردی که آشنا به علم و فنون و باغداری است به عنوان سازنده، طی توافقات فی مابین، با بستن قراردادی به عنوان قرارداد مشارکت در باغداری و با مشارکت هم به صورت اصولی به امر باغداری میپردازند. با همکاری طرفین قرارداد و انجام تعهدات موجود، سود حاصل از این مشارکت برای هر دو طرف رضایت بخش خواهد بود.
این قبیل مشارکتها نه تنها برای طرفین این مشارکت سودآور است، بلکه با بکارگیری از زمینهای حاصلخیزی که شاید سالها استفادهی بهینهای از آن نشده، میتوان سبب افزایش محصولات مورد نیاز مردم و همچنین کمک به دولت برای خودکفا شدن و جلوگیری از واردات میوه و سبزیجات و دیگر محصولات از خارج و خروج ارز شد.
لزوم انعقاد قرارداد برای مشارکت در باغداری
باغداری و پرورش گل و گیاه فعالیت پویا و در عین حال پرثمر است؛ برای موفقیت در این امر و رسیدن به حاصل و سوددهی بیشتر لازم است طرفین مشارکت به درستی به تعهدات خود عمل کنند. یکی از اهرمهایی که افراد را در انجام وظایفشان وادار میکند، بستن قرارداد بین آنهاست؛ چرا که در آن وظایف و تعهدات طرفین در چارچوب مشخصی تعیین شده است و این امر سبب جلوگیری از بروز اختلافات در آینده نیز خواهد شد.
مسلما در قرارداد مشارکت باغداری وظیفهی اصلی صاحب باغ، تحویل زمین خود به باغدار است و وظیفهی باغدار نیز پرورش محصول مورد توافق شده بین خود و صاحب زمین به بهترین نحو و طبق اصول است. البته از آنجایی که این قرار داد از نوع قرارداد خصوص میباشد، طرفین آن میتوانند هر نوع توافقی با یکدیگر داشته باشند؛ مثلاً ممکن است صاحب باغ علاوه بر اینکه تعهد کند زمین را به باغدار تحویل دهد، در برخی امور باغداری نیز به باغدار کمک کند تا سهم بیشتری از سود حاصله داشته باشد. میزان سود هر کدام از طرفین و مدت زمان این قرارداد نیز معیار و مبنای مشخصی ندارد و بسته به توافقی دارد که شرکا در حین انعقاد قرارداد با یکدیگر کردهاند.
برای مطالعه سایر مقالات ما میتوانید به بلاگ لامینگو مراجعه بفرمایید.
دیدگاه شما