هر آنچه باید درباره اینکوترمز در مشاوره تجارت بین المللی بدانید!
اینکوترمز (International Commercial Terms) بهمعنای اصطلاحات تجاری بینالمللی میباشد. اینکوترمز یک مجموعه از پیش تعیینشده توسط اتاق بازرگانی بینالمللی (ICC) است و این اصطلاحات درباره حقوق تجارت بینالملل میباشند. همانطور که میدانید، طرفین معاملات تجاری بینالمللی، اشخاص حقیقی و حقوقی بینالمللی هستند. از آنجایی که زبان تجارت در کشورهای مختلف، متفاوت میباشد، در نتیجه ممکن است در معاملات تجاری بینالمللی سوءتفاهمهایی میان طرفین این قراردادها بهدلیل عدم تفاهم در اصطلاحات و معانی به وجود بیاید. به همین دلیل، اتاق بازرگانی بینالمللی تصمیم به تدوین مجموعهای از مقررات و اصطلاحات تجاری بینالمللی برای برطرف نمودن این مشکلات نموده است. بهعبارت دیگر، ICC اقدام به ایجاد یک زبان تجاری بینالمللی نموده است. در این نوشتار تصمیم داریم تا با ارائه مشاوره تجارت بین المللی به بررسی و توضیح مفصل اینکوترمزها بپردازیم؛ در بنابراین در این مقاله با ما همراه باشید.
اینکوترمز و قواعد آن بهصورت گسترده در معاملات و تراکنشهای تجاری و توسط طرفین قراردادهای تجاری، نمایدگان آنها، متصدیان صنعتهای مختلف تجاری بینالمللی، دادگاههای تجاری بینالمللی، دولتها، فعالین تجاری و سایر تابعان تجارت بینالملل مورد استفاده قرار میگیرد. این مقررات با هدف کاهش و حذف ابهاماتی ایجاد شده است که در نتیجه استفاده از زبانهای گوناگون در زمینه حقوق تجارت بینالملل به وجود آمدهاند و سبب ایجاد وحدت مقررات و زبانی در این عرصه شده است. این مقررات در قالب اسنادی منتشرشده به تابعان حقوق تجارت بینالملل عرضه شده است و شامل مقرراتی در زمینههای مختلف تجاری میباشد.
قواعد اینکوترمز چه موضوعاتی را در بر میگیرد؟
موضوعاتی که قواعد اینکوترمز به توضیح آنها میپردازد بسیار گسترده هستند. از مهمترین این موضوعات میتوان به هزینههای تجاری، معاملات تجاری و ریسکها اشاره داشت و اینکوترمزها به حوزههایی از جمله صادرات، واردات، ترخیص کالا، حملونقل بینالملی کالا، ریسکهای موجود در حمل کالا، مسئولیتهای قراردادی و غیره سرایت یافتهاند. این موضوع به این معنا است که طرفین معاملات تجاری، در ارتباط با موضوعاتی که بیان شد، باید از مقررات اینکوترمز پیروی نموده و مقررات و قواعد اینکوترمز بهعنوان قانون واحد تجاری در زمینههای نامبرده، مورد قبول واقع شده است. قواعد اینکوترمز بهصورت کلی شامل مباحث زیر میباشد:
1. تعیین حدود مسئولیت طرفین معاملات تجاری
2. تعیین هزینههای قراردادی
3. تعیین ریسکهای تجاری در قراردادهای منعقده میان خریدار و فروشنده
4. تعیین مقررات تنظیم و عقد قراردادهای تجاری.
مشاوره تجارت بین المللی و مزایای استفاده از مقررات اینکوترمز
اینکوترمز شامل مقررات و مفادی است که به بیان قوانین حاکم بر تجارت بینالملل میپردازد. اینکوترمز شامل شروطی است که به توضیح این قوانین و مفاد میپردازد. این موضوع، یکی از بزرگترین مزایای اینکوترمز است، زیرا این شروط امکان ایجاد ابهام و سوء برداشت از این مفاد را به حداقل میرساند. خریداران و فروشندگان بینالمللی با بررسی این شروط به درک درستی از مقررات اینکوترمز خواهند رسید. یکی دیگر از مزایای اینکوترمز این است که پاسخگوی سؤالات مختلف در زمینه معاملات تجاری است. برای مثال اگر شما در زمینه حمل بینالمللی کالا، سؤالاتی مانند اینکه زمان تحویل بسته چقدر است، مسئولیت گم شدن کالا با کیست و سایر سؤالات اینچنینی داشته باشید، اینکوترمز پاسخگوی این سؤالات است.
نکته مهمی که در این زمینه باید به آن توجه داشته باشید این است که این مقررات محدود بوده و ممکن است پاسخگوی سؤالات اشخاص در برخی از زمینهها نباشد. برای مثال اینکوترمز مقرراتی در زمینه ضمانت اجرای نقض تعهدات قراردادی در تجارت بینالملل ندارد. علاوه بر موارد مذکور، یکی دیگر از مزایای اینکوترمز این است که اینکوترمز مقررات جامعی در راستای هزینههای قراردادی دارد. برای مثال مقررات اینکوترمز مشخص میکند کدام یک از طرفین قرارداد باید هزینه حمل کالا را بپردازد و کدام یک از طرفین قرارداد موظف به پرداخت بیمه کالا در حملونقل بینالمللی است.
مشاوره تجارت بین المللی و معایب عدم استفاده از مقررات اینکوترمز
استفاده از مقررات اینکوترمز به تاجران بینالمللی کمک میکند تا با پرداخت کمترین هزینه، اقدام به تجارت نمایند. هر شخصی که قصد انجام تجارت بینالمللی را دارد، باید خود را با تغییرات اصطلاحات و مقررات تجارت بینالمللی بهروز نماید. موضوعی که همواره در مشاوره تجارت بین المللی بیان میشود این است که عدم استفاده از مقررات اینکوترمز، ممکن است سبب اتلاف وقت و هزینه در زمینه معاملات بینالمللی باشد. در نتیجه، عدم استفاده از مقررات اینکوترمز میتواند بهراحتی سبب ایجاد مانع در زمینه تجارت باشد. علاوه بر این، عدم آگاهی از مقررات اینکوترمز ممکن است سبب ایجاد مشکلاتی در زمینه حمل کالا شود. اینکوترمز، قواعد جامعی درباره حملونقل بینالمللی کالا دارد. در این مقررات، تعهد فروشنده کالا در ارتباط با زمان و شرایط تحویل کالا مشخص میشود و در صورتیکه تاجران، اطلاعی از این قوانین نداشته باشند، امکان دانستن زمان دقیق درخواست خسارت را از دست خواهند داد.
قواعد و مقررات اینکوترمز چه محدودیتهایی دارد؟
همانطور که بیان شد، استفاده از قواعد اینکوترمز مزایای بسیاری دارد. اما باید توجه داشته باشید که اینکوترمز دارای محدودیتهایی نیز میباشد. شناخت این محدودیتها در مشاوره تجارت بین المللی و در زمینه استفاده از سایر مقررات اینکوترمز تأثیر بسیاری دارد. از جمله مهمترین محدودیتهای قواعد اینکوترمز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
1. اینکوترمز اشارهای به مبلغ پرداختشده در معاملات تجاری ندارد.
2. اینکوترمز اشارهای به نقض قرارداد، انتقال مالکیت کالا و نوع مالکیت کالا ندارد.
3. اینکوترمز جایگزین قوانین رسمی نیست.
4. اینکوترمز اشاره جامعی به بیمه کالا ندارد.
5. نمیتوان با استفاده از اینکوترمز از قوانین رسمی و اجباری صرفنظر کرد.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید
اصطلاحات اینکوترمز برای حمل کالا در مشاوره تجارت و بازرگانی
اصطلاحات اینکوترمز در زمینه انواع روشهای حملونقل کالا بسیار جامع و گسترده است. این اصطلاحات مسئولیت حمل کالا، مسئولیت ریسکها، تلف کالا، بیمه کالا و سایر موارد اینچنینی را مشخص میکند. در ادامه به بررسی مهمترین اصطلاحات اینکوترمز در زمینه حمل کالا خواهیم پرداخت. این اصطلاحات، انواع روشهای حمل کالا را مشخص میکنند.
1. EXW – EX Works
در این روش از حمل کالا، بعد از عبارت EXW باید نام مقصد تحویل کالا درج گردد. بهعبارت دیگر، فروشنده موظف است کالا را در این مقصد تحویل دهد. برای مثال اگر خریدار در کشور ایران و شهر تهران است و کالایی را از کشور امارات خریداری میکند و قصد دارد کالا را در تهران دریافت کند، پس از عبارت EXW باید نام شهر تهران بهعنوان مقصد تحویل کالا درج گردد. در این روش، مسئولیت کالا با خریدار کالا است. در واقع، این روش حداکثر تعهد را بر عهده خریدار و حداقل تعهد را بر عهده فروشنده میگذارد.
اصطلاح EXW به این معنا است که خریدار مسئولیت ریسکهایی که در راستای حمل کالا وجود دارد را بر عهده میگیرد. برای مثال اگر کالا در مسیر تلف و یا مفقود شود، فروشنده تعهدی در این زمینه نداشته و مسئولیت آن با خریدار است. حتی اگر کالا از ابتدا بارگیری نشود و فروشنده کالاها را ترخیص ننماید، در این صورت نیز مسئولیت با خریدار است و خریدار حق درخواست خسارت از فروشنده را ندارد. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که ممکن است خریدار و فروشنده در این روش از حمل کالا با یکدیگر توافق نمایند که فروشنده نیز در راستای حمل کالا مسئولیت داشته باشد. مطابق با مشاوره تجارت بین المللی اگر خریدار و فروشنده چنین توافقی با یکدیگر بنمایند، در این صورت این توافق باید بهصورت شفاف در متن قرارداد ذکر شود.
2. FCA – Free Carrier
ترم FCA یک اصطلاح تجاری بینالمللی (اینکوترم) است. FCA یکی از روشهای حملونقل کالا و بیانگر این است که فروشنده، مسئول رساندن کالا به مقصدی است که توسط خریدار مشخص شده است. هنگامی که قرارداد تحت اینکوترمز FCA منعقد میشود، به این معناست که فروشنده موظف است کالا را به مکانی که از پیش تعیین شده است، برای انتقال به یک حامل تحویل دهد. این مقصد ممکن است یک فرودگاه، پایانه حملونقل، انبار و یا هر مکانی باشد که شرکت حامل در آنجا فعالیت میکند. در این روش، فروشنده هزینههای حملونقل را در قیمت محصولات لحاظ میکند و تا زمانی که حامل یا همان واسطه میان فروشنده و خریدار، کالا را دریافت کند مسئولیت و ریسک ضرر کالا بر عهده فروشنده خواهد بود. پس از اینکه حامل، کالا را دریافت کرد مسئولیت و خطرات مربوط به کالا به خریدار منتقل خواهد شد.
3. CPT – Carriage Paid To
در این روش از انواع روشهای حمل کالا، هزینه رسیدن کالا تا مقصد بر عهده فروشنده کالا خواهد بود. زمانی که قرارداد حمل کالا تحت اینکوترم CPT منعقد میشود، هزینههای حمل کالا مانند ترخیص صادرات و باربری کالا با فروشنده است. اما پس از اینکه فروشنده کالا را به حملکننده کالا که ممکن است قطار، هوایپما یا کشتی باشد رساند و هزینههای مربوطه را پرداخت نمود، در این صورت ریسک کالا از فروشنده به خریدار منتقل خواهد شد. این موضوع به این معنا است که با وجود اینکه هزینههای اولیه حمل کالا با فروشنده است، اما پس از آنکه فروشنده کالا را به اولین حملکننده تحویل داد، مسئولیت بر عهده خریدار خواهد بود و در نتیجه خریدار باید سایر هزینهها مانند تخلیه کالا و بازرسی کالا را بپردازد.
از این توضیحات میتوان اینچنین نتیجه گرفت که در این روش از حمل کالا، هزینههای حملونقل کالا میان خریدار و فروشنده تقسیم میشود و مسئولیت پرداخت هزینه بهصورت مطلق بر عهده خریدار یا فروشنده نخواهد بود. در هر صورت، محل تحویل کالا باید در ذیل این روش از حمل کالا ذکر شود. ممکن است این محل یکی از بنادر کشور مقصد خریدار و یا مقصد نهایی تحویل کالا باشد.
4. DDP – Delivered Duty Paid
یکی دیگر از انواع روشهای حمل کالا در مشاوره تجارت بین المللی، اینکوترم DDP است. در این روش از حمل کالا، فروشنده مسئول تحویل کالا در کشور خریدار است؛ به این معنا که فروشنده باید کالا را در کشور خریدار تحویل داده و هزینههای آن را بپردازد. در این روش، حداکثر مسئولیت بر دوش فروشنده و حداقل آن بر عهده خریدار است؛ به این معنا که فروشنده باید تمام هزینههای حمل کالا از جمله هزینه باربری، ترخیص از گمرک، مالیات، بیمه و غیره را بپردازد و تمام ریسکهای حمل کالا تا نقطه مقصد بر عهده فروشنده است. البته توجه داشته باشید که در این روش فروشنده، مسئول تخلیه کالا در کشور خریدار نیست.
با توجه به این توضیحات میتوان گفت مهمترین نکته در ارتباط با این روش، این است که فروشنده مسئول ترخیص کالا در گمرک کشور خریدار است و باید تمام هزینههای مربوطه را پرداخت نماید. اگر فروشنده از مقررات و قوانین واردات در کشور خریدار اطلاعی نداشته باشد، در نتیجه این موضوع ممکن است برای وی بسیار هزینهبر و دشوار باشد. بنابراین پیشنهاد میشود با آگاهی از مقررات اینکوترمز، فروشندگان کالا در این روش حمل، هزینه خود را کاهش داده و در زمان خود صرفهجویی نمایند.
این مطلب را نیز بخوانید: قرارداد مشاوره بازرگانی و اهمیت آن در حوزه تجارت
5. CIP – Carriage and Insurance Paid To
این روش از حمل کالاف شباهت زیادی به روش CPT دارد. همانطور که بیان شد، حمل کالا تحت اینکوترم CPT، به این صورت بود که فروشنده باید هزینه حمل کالا تا زمان رسیدن کالا به محل مورد توافق را پرداخت میکرد و پس از آن، هزینههای حمل کالا بر عهده خریدار بود. در روش CPT همچنین بیمه کردن کالا نیز بر عهده خریدار بود. اما در این روش؛ یعنی روش CIP، مسئولیت پرداخت هزینه بیمه و بیمه نمودن کالا بر عهده فروشنده است. در این روش، فروشنده باید کالا را تا 110 درصد ارزش آن بیمه نماید و پرداخت حق بیمه باید از طریق ارزی باشد که در مامله مورد استفاده قرار گرفته است. بیمه کالا در این روش باید مورد تأیید خریدار و هر شخص دیگری باشد که از بیمه کردن این کالا نفع میبرد. از روش CIP میتوان در انواع حمل کالا استفاده نمود.
6. DPU – Delivered at Place unloaded
در این روش از انواع حمل کالا، پرداخت هزینههای حمل بر عهده فروشنده است. فروشندهای که اقدام به فروش کالا تحت این اینکوترم نموده است، باید تمام هزینههای حمل بار مانند ترخیص از گمرک، نرخ صادرات، هزینه تخلیه بار از حملکننده در مقصد مورد نظر و غیره را بپردازد. محل تخلیه بار ممکن است یک پایانه، بندر، فرودگاه یا هر ترمینال دیگری باشد. موضوعی که بسیار مهم است و باید به آن توجه داشت این است که پس از تخلیه بار، فروشنده دیگر مسئولیتی در مقابل کالا نداشته و از این پس، هزینه حمل کالا و مسئولیت ریسکها با خریدار است. اما اگر هزینهای ناشی از دیرکرد بار در ترمینال مقصد باشد، این هزینه همچنان بر عهده فروشنده است.
7. DAP – Delivered At Place
قاعده DAP مخفف Delivered At Place و بهمعنای تحویل کالا در محل است. در این روش از حملونقل بینالمللی کالا نیز بعد از تحویل کالا به خریدار، ریسکهای حمل کالا از فروشنده به خریدار منتقل خواهد شد. در اینکوترم DAP، بعد از آماده سازی کالا جهت حمل و نقل، فروشنده باید به هزینه خود بستهبندی کالا را انجام دهد. پس از اینکه با این روش، کالا حمل و به کشور مقصد رسید، این بار باید خریدار با هزینه و ریسک خود کالا را از گمرک ترخیص نماید. البته باید توجه داشته باشید که هزینه مواردی چون هزینه تأخیر بر عهده فروشنده میباشد. DAP برای تمامی روش های حملونقل کاربرد دارد.
در روش DAP زمانی کالا تحویل دادهشده تلقی میشود که کالا در اختیار خریدار قرار گرفته باشد، بر روی وسیله نقلیه برای تخلیه آماده باشد و در محل مقصد مشخصشده و در نقطه مکانی دقیقی در محل مقصد قرار گیرد. در چنین شرایطی، فروشنده دیگر در مورد بار، مسئولیتی نخواهد داشت و ریسک بار به خریدار منتقل خواهد شد. البته باید توجه داشت که در این روش، فروشنده در ارتباط با ریسکهای موجود درباره انتقال کالا به مقصد، مسئول خواهد بود و به همین دلیل، در این روش از حمل کالا محل مقصد و تحویل یکی خواهد بود.
مشاوره تجارت بین المللی و بررسی آخرین تغییرات اینکوترمز
بهدلیل ایجاد تغییر در روشهای تجارت و نیازهای حقوق تجارت بینالملل، قواعد اینکوترمز هر چند سال بهروز میشود و تغییرات و اصلاحاتی در آن صورت میگیرد. به همین دلیل لازم است تا تجار و اشخاصی که با این مقررات سر و کار دارند، آگاهی خود از این قوانین را بهروز نمایند. قواعد اینکوترمز آخرین بار در سال 2020 بهروز شده است و در این مجموعه، توجه زیادی به مقررات حملونقل بینالمللی شده است. قواعد آخرین اینکوترمز شامل توضیحاتی درباره هزینههای حمل، ریسکها و وظایف و مسئولیتها است که در ادامه توضیحاتی در این زمینه بیان خواهیم نمود.
در اینکوترمز 2020 توضیحاتی درباره ریسک حمل کالا ارائه شده است و در این توضیحات، به اینکه خطرات حمل کالا بر عهده کدام یک از طرفین قرارداد است، اشاره میشود. علاوه بر این، قواعد اینکوترمز 2020 بیان میکند که میشود زمان انتقال کالا از فروشنده به خریدار را مشخص نمود. علاوه بر این، مقررات اینکوترمز 2020 در ارتباط با هزینههای حمل کالا نیز قوانین جدیدی داشته و در این قوانین مشخص میشود هزینه حمل کالا بهخصوص هزینه پرداخت بیمه کالا بر عهده خریدار یا فروشنده است. یکی دیگر از مواردی که در این سری از مقررات درباره آن صحبت شده است، وظایف طرفین یک قرارداد تجارت است. اینکوترمز 2020 وظایف هر یک از خریدار و فروشنده را مشخص میکند و در این زمینه بهخصوص در ارتباط با وظیفه أخذ پروانه واردات و صادرات نکاتی وجود دارد.
مشاوره تجارت بین المللی در ارتباط با استفاده از اینکوترمز
در این نوشتار سعی شد تا درباره اینکوترمز تجارت بینالمللی مطالبی بیان شود و مشاوره حقوقی لازم ارائه شود. در پایان باید تکاتی نیز در ارتباط با نحوه استفاده از اینکوترمز ذکر شود. توجه داشته باشید در استفاده از این قوانین، حتماض باید از مقررات اینکوترمز اطلاع کافی داشته باشید و آگاهی خود را در این زمینه بهروز نمایید. زیرا استفاده از اینکوترمزهای سابق، نه تنها کمکی به شما نمیکند، بلکه برای شما بسیار مشکلساز خواهد بود. همچنین توجه داشته باشید که استفاده از قوانین اینکوترمز در صادرات، واردات و سایر معاملات تجاری بینالمللی بسیار ضروری است و حتماً باید مورد استفاده قرار بگیرد.
یکی دیگر از نکات مهم در استفاده از مقررات اینکوترمز این است که پیش از استفاده از این قواعد، باید قاعده مورد استفاده میان طرفین قرارداد، مورد اشاره مستقیم قرار گرفته و طرفین قرارداد یعنی فروشنده و خریدار، بر سر استفاده از آن قاعده به توافق برسند. این موارد تنها برخی از نکات و الزامات استفاده از اینکوترمز است و در صورتیکه تمایل به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه دارید، شما میتوانید با همکاران ما در تیم حقوقی لامینگو در ارتباط بوده و مشاوره تجارت بین المللی را بهصورت تلفنی یا حضوری دریافت نمایید. با توجه به گسترش تجارت در دنیای امروز و حضور بخش خصوصی در عرصه واردات و صادرات، اطلاع از قوانین تجارت و اینکوترمز تجارت بینالملل بسیار حائز اهمیت است و در نتیجه، دریافت مشاوره حقوقی در این زمینه میتواند کمک بسیار بزرگی به شما بنماید.
جمعبندی
در این مطلب درباره اینکوترمز در تجارت بینالملل صحبت شد و آموختیم که اصطلاحات تجاری بینالمللی یا اینکوترمز، مجموعهای از قوانین و مقررات حاکم بر تجارت بینالملل است که توسط اتاق بازرگانی بینالمللی و از پیش، تعریف شده است و تدوین و بهروزرسانی میشود. استفاده از این اصطلاحات و مقررات، ابهامات در زمینه تجارت بینالملل را کاهش داده و حذف مینماید. همانطور که روشهای تجارت هر روزه تغییر مییابد و تابعان حقوق تجارتبینالملل نیز ملزم به همراهی با این تغییرات هستند، در نتیجه اصطلاحات تجاری بینالمللی یا همان اینکوترمز نیز هر چند سال یکبار بهروز میشود و به بیان مقررات جدیدی در این زمینه میپردازد. برای استفاده از اینکوترمز باید از این مقررات، اطلاع کافی داشت و همچنین پیش از به کار بردن هر کدام از قواعد اینکوترمز، باید توافقی میان طرفین قرارداد تجاری بر روی استفاده از آن قاعده صورت پذیرد.
یکی از مهمترین موضوعاتی که مقررات اینکوترمز به آن پرداخته است، موضوع حمل بینالمللی کالا است. به همین دلیل در این مطلب سعی شد علاوه بر توضیح اینکوترمز و ارائه مشاوره تجارت بین المللی ، توضیحاتی نیز در ارتباط با انواع روشهای حمل کالا بر اساس مقررات اینکوترمز ارائه شود. با توجه به توضیحات ارائهشده، شما میتوانید اگر پرسش یا ابهامی در ارتباط با این موضوع دارید، سؤال خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
بلاگ حقوقی لامینگو پلتفرم تولید محتوا
اگر از مطلبی که تا به اینجا آن را مطالعه کردید رضایت داشته و مطالعه آن را برای خود مفید میدانید، پیشنهاد میشود وارد بلاگ حقوقی لامینگو شوید و سایر محتواهای این بلاگ را نیز مطالعه نمایید. همکاران ما در تیم تولید محتوای لامینگو هر روزه مطالبی را با موضوعات حقوقی، کیفری، کسبوکار و قراردادها در این بلاگ منتشر میکنند که مطالعه این مطالب به افزایش دانش حقوقی شما در زمینههای مختلف کمک خواهد کرد. لامینگو را به دوستان و آشنایان خود معرفی نمایید و ما را در شبکههای اجتماعی نیز دنبال کنید.
دیدگاه شما