شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی
مهمترین علت در پیشبینی امکان پیگیری شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی حمایت از اقشار آسیبپذیر جامعه از جمله زنان و کودکان است. زنان و اطفال به دلیل داشتن خصوصیات جسمانی و روحی، از سایر اقشار جامعه در معرض آسیب بیشتری قرار دارند و معمولاً از قدرت دفاع کمتری برخوردار هستند. بنابراین قانونگذار، حمایت جدیتری از ایشان به عمل آورده است و در صورتی که مورد مزاحمت، تعرض و توهین قرار گیرند، مرتکب با مجازات شدیدتری رو به رو خواهد شد. شما میتوانید در صورت نیاز به تنظیم شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی، از طریق لینک زیر این شکواییه را به صورت هوشمند، آنلاین و رایگان دریافت نمایید:
شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی
جرم تعرض، مزاحمت یا توهین به زنان و اطفال
بر اساس ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 «هر کس در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شؤون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از دو تا شش ماه و تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد». جرم مذکور در این ماده از جمله جرایم علیه اشخاص میباشد. مرتکب در این جرم به تمامیت جسمانی اشخاص لطمه وارد نمیکند بلکه با نقض حقوق اساسی افراد به حیثیت، آسایش، آزادی رفت و آمد و سایر ارزشهای این چنینی صدمه میزند. قانونگذار در برخی قوانین، برخورداری از بعضی ویژگیها و گاهی مقام یا منزلت مذهبی، اجتماعی، سیاسی یا در مواردی جنسیت یا صغر سن را از عوامل تشدید مجازات قلمداد کرده است. این ماده نیز از جمله قوانینی است که در آن با توجه به ویژگیهای جنسیت و سن، مجازات جرم توهین و مزاحمت را شدت بخشیده است.
عناوین مجرمانه شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی
ماده فوقالذکر در دو قسمت بررسی میشود؛ ابتدا ارتکاب تعرض و مزاحمت و سپس توهین. در بسیاری از موارد، تعرض هممعنای مزاحمت تعبیر شده است و به نوعی زیرمجموعه آن قرار میگیرد. در تعریف مزاحمت آن را به هر فعل خشونتبار یا آزاردهنده و توهینآمیز تعبیر میکنند که باعث آسیب روح و جسم میشود.
جرم توهین نیز در قالب یکی از جرایم علیه حیثیت معنوی اشخاص قرار میگیرد. واژه توهین به هر رفتاری دلالت دارد که بتواند به هر نحوی موجب وهن حیثیت کسی در نظر افراد متعارف و معمولی جامعه شود. جرم توهین دارای اقسامی است که به ساده و مشدد تقسیم میشود. توهین ساده از مواردی است که در ماده 608 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 بیان شده است. در توهین مشدّد قانونگذار گاهی با در نظر گرفتن شخصیت مورد خطاب و گاهی با توجه به سمت فرد مورد نظر، مجازات را تشدید نموده است. در یک مورد، قانون ایران زن بودن و یا صغیر بودن قربانی جرم توهین را از موارد تشدید این جرم برای مرتکب آن دانسته است.
عناصر سهگانه جرم تعرض، مزاحمت یا توهین به زنان و اطفال
رسیدگی به هر جرمی و اعمال مجازات برای مرتکب آن، مستلزم وجود شرایطی است که در حقوق جزا مورد بررسی قرار میگیرد. برخی از این شرایط عمومی و مربوط به همه جرایم است و برخی دیگر نیز منحصر به جرم خاصی است. از همین رو در شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی نیز ابتدا باید وجود این شرایط احراز گردد. در ابتدا لازم است تا ارکان عمومی تحقق جرم مذکور مورد بررسی قرار گیرد که عبارتند از عنصر قانونی، عنصر روانی و عنصر مادی.
عنصر قانونی
عنصر قانونی برگرفته از اصل قانونی بودن جرایم و مجازاتها است بدین معنی که تا قانونگذار برای فعل یا ترک فعلی، حکمی در نظر نگرفته باشد نمیتوان شخص را برای چنین رفتاری مورد مجازات قرار داد. این اصل در قانون اساسی نیز مورد اشاره قرار گرفته است. بر اساس اصل یکصد و شصت و نهم قانون اساسی «هیچ فعلی یا ترک فعلی به استناد قانونی که بعد از آن وضع شده است جرم محسوب نمی شود». بر این اساس، عنصر قانونی مورد استناد در شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی عبارت است از ماده 619 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 که پیشتر مورد اشاره قرار گرفت.
این مطلب را نیز بخوانید: شکواییه توهین و تهدید چیست و چگونه رسیدگی و اثبات میشود؟
عنصر مادی
عنصر مادی جرم شامل رفتار فیزیکی، مجموعه شرایط برای تحقق جرم و در نهایت نتیجه حاصل از جرم است. رفتار فیزیکی مرتکب در ماده یادشده میتواند به صورت تعرض و مزاحمت باشد. مزاحمت باید با انجام فعل باشد به این معنا که فرد باید با کردار، گفتار و نوشتار نسبت به زنان یا اطفال ایجاد مزاحمت نماید. توهین در قسمت دوم ماده بیان شده است. رفتار فیزیکی در توهین به معنی به کار بردن لفظ و حرکات است. تفاوت عنصر مادی یعنی انجام فعل مادی و رفتار فیزیکی این جرم با جرم توهین این است که در این جرم محل ارتکاب باید در اماکن و معابر عمومی باشد. علاوه بر این در جرم توهین، مخاطب آن هر کسی میتواند باشد اما در این ماده مخاطب تنها زن یا طفل است.
بنابر نظر مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه، هرگاه مسلم شود مردی به قصد مزاحمت در اماکن عمومی یا معابر، زنی را تعقیب کرده و عرفاً هم عنوان مزاحمت بر آن صادق باشد، عمل وی مشمول ماده 619 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 خواهد و در این زمنیه فرقی بین اینکه الفاظی به کار برده یا نه نیست. بنابراین لازم نیست که تعرض یا مزاحمت همراه با توهین باشد بلکه تحقق و اثبات هر یک از اعمال و رفتارهای مورد اشاره در ماده فوق میتواند مجازات مقرر را در پی داشته باشد.
عنصر روانی
در خصوص عنصر روانی، اصل در قوانین جزایی عمدی بودن جرم است و تنها در موارد استثنایی به دلایل مختلف از جمله حفظ مصالح عمومی، جرم غیرعمدی محسوب میشود. علاوه بر عمدی بودن فعل مرتکب در شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی، لازم است تا توهینکننده در ارتکاب جرم توهین مذکور در قسمت دوم ماده از موهن بودن لفظ و حرکات خود آگاه باشد؛ یعنی با علم به آن، جرم را مرتکب شود. همچنین سوء نیت عام برای تحقق جرم کافی است و لازم نیست مرتکب سوء نیت خاص داشته باشد. یعنی به هر علتی اعم از اینکه قصد آزار و اذیت یا تحقیر فرد را داشته یا نداشته باشد این جرم محقق میشود و انگیزه در ارتکاب جرم مؤثر نمیباشد.
سایر شرایط در شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی
علاوه بر عناصر سهگانه فوق، توهین، مزاحمت و تعرض باید در اماکن عمومی صورت گیرد. در صدر ماده، اماکن عمومی و معابر، به عنوان مکان ارتکاب این جرم بیان شده است. منظور از امکان عمومی اماکنی است که رفت و آمد یا حضور اشخاص اعم از زن و مرد در آنجا بی قید و شرط یا تحت شرایط خاص برای عموم یا طبقه خاصی از مردم، به منظور استفادههای معین و مشترک آزاد باشد. در این تعریف بسیاری از امکان از جمله بیمارستانها، درمانگاهها و… را شامل میشود. همچنین شخص مرتکب در این ماده میتواند هر کسی اعم از زن و مرد و با هر خصوصیتی باشد.
علاوه بر این، جرم مذکور مقید نیست بلکه جرمی مطلق محسوب میشود. نبابراین صرف ارتکاب از ناحیه مرتکب جرم فارغ از اینکه مزاحمت، تعرض و توهین در مخاطب جرم تأثیرگذار بوده و یا اینکه اثری بر وی مترتب نشده باشد، برای تحقق آن کافی است. در نتیجه صرف اینکه رفتار و عمل فرد، شامل موارد مذکور در ماده باشد برای مجرم شناخته شدن وی کافی است.
نحوه رسیدگی به شکواییه ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان در اماکن عمومی
در نخستین مرحله رسیدگی، جرم باید کشف شود. نحوه کشف در این جرم، شکایت شاکی است و یا اگر جرم در منظر عموم شکل گرفته باشد و در همان لحظه ضابطین دادگستری مانند نیروی انتظامی در محل حاضر باشند، به نوعی جرم در قالب جرایم مشهود قرار میگیرد. اگر مأمورین گزارش جرم را تهیه نمایند باید شاکی نیز حضور داشته باشد زیرا در غیر این صورت نحوه اثبات صحت گزارش بر عهده مأمور مربوطه است.
پس از کشف جرم مراحل تحقیق از متهم و شاکی و پس از آن تعقیب متهم باید انجام پذیرد. شاکی، شکایت خود را از طریق ضابطین که در عموم جرایم، کلانتریها میباشند مطرح کرده و توسط کلانتری به مجتمع قضایی هدایت میشود تا در صورت تأیید و کافی بودن دلایل، تحقیقات با ارجاع مرجع قضایی صورت پذیرد. در نوع مشهود آن نیازی به این پروسه نیست و مأمور میتواند با گزارش خود، صحت گفتار شاکی را تأیید نماید. سپس متهم باید شناسایی و احضار شود. پس از احضار متهم رسیدگی آغاز میشود. در رسیدگی به این جرم، مرتکب باید علاوه بر عقل بلوغ و قصد، به توهینآمیز بودن رفتار ارتکابی نیز آگاه باشد؛ یعنی بداند که الفاظ و حرکات وی نسبت به بزهدیده، وهن آور است.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید
جمعبندی
جرم تعرض، مزاحمت یا توهین به زنان و اطفال یکی از جرائم غیر قابل گذشت است بدین معنی که در صورت وقوع، حتی با گذشت شاکی باز هم تعقیب متهم متوقف نخواهد شد و مورد مجازات قرار خواهد گرفت. اگرچه گذشت شاکی میتواند موجب تخفیف در مجازات مرتکب شود. بر اساس تبصره 2 ماده 100 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، جرم غیرقابل گذشت، جرمی است که شکایت شاکی و گذشت وی در شروع به تعقیب و رسیدگی و ادامه آن و اجرای مجازات، تأثیری ندارد. در نهایت باید توجه داشت که ایجاد مزاحمت برای اطفال و بانوان نه تنها عملی غیراخلاقی است بلکه به موجب قانون، جرمانگاری نیز گردیده و امکان تعقیب مرتکب آن وجود دارد. همچنین لازم به ذکر است که نباید اطفال و بانوان بنا به دلایلی از جمله دشواری در اثبات جرم و یا ترس از تهدیدهای مرتکب، از پیگیری و تعقیب وی منصرف شوند.
شما میتوانید سؤالات و ابهامات خود را از طریق بخش دیدگاهها با کارشناسان ما در میان بگذارید. همچنین برای مطالعه سایر مطالب و کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع قراردادها، میتوانید به بلاگ حقوقی لامینگو مراجعه نمایید.
دیدگاه شما