همه چیز در مورد تجدیدنظر خواهی
تجدیدنظر چیست؟
تجدیدنظر در لغت به معنای بررسی مجدد یک موضوع است اما در معنای حقوقی، تجدیدنظر دوباره قضاوت کردن امری است که یک‌بار قبلاً مورد قضاوت و بررسی قرارگرفته بوده است. زمانی که شما برای حل موضوعی به دادگاه مراجعه می‌کنید ممکن است نسبت به تصمیمات دادگاه اعتراض داشته باشید، تجدیدنظر یکی از راه‌های شکایت از آرا دادگاه‌ها است.
چه کسانی می‌توانند تقاضای تجدیدنظر کنند؟
کسی می‌تواند نسبت به تصمیم دادگاه درخواست تجدیدنظر کند که در مرحله بدوی یا نخستین به‌صورت جزئی یا کلی محکوم‌شده باشد. درواقع همان افرادی که در دعوای اولیه شرکت داشتند در این مرحله هم اصحاب دعوا هستند فقط عنوان‌های آن‌ها متفاوت شده است، کسی که درخواست رسیدگی دوباره دارد تجدیدنظرخواه و طرف مقابل تجدیدنظر خوانده است. البته ممکن است افراد ثالث هم بنا بر اقتضا نقشی در دعوا داشته باشند.
کدام‌یک از تصمیمات دادگاه‌ها قابل تجدیدنظر است؟
قرارهای قاطع دعوا: قرارهایی نظیر ابطال دادخواست، رد دادخواست، رد دعوا، عدم استماع دعوا، عدم اهلیت و قرار سقوط دعوا که از دادگاه صادرشده باشند قابل‌بررسی مجدد هستند.
احکام صادره در دعاوی مالی: دعاوی مالی که خواسته یا ارزش آن مبلغی بیش از 3 میلیون ریال باشد قابل‌اعتراض و بررسی مجدد هستند.
احکام صادرشده در دعاوی غیرمالی: کلیه احکام مربوط به مسائل غیرمالی قابلیت تجدید نظرخواهی دارند.
نکته 1: برخی مواردی که مصرحا در قانون عنوان‌شده قابلیت بررسی مجدد توسط مرجع تجدیدنظر را دارند به‌عنوان‌مثال حکم حجر یا عزل قیم و مواردی این‌چنینی که به‌صورت خاص بیان‌شده‌اند می‌توانند موردبررسی مجدد قرار بگیرند.
نکته 2: اعتراض به متفرعات دعوا تابعی از اصل دعوا هستند. چنانچه اصل دعوا قابلیت اعتراض داشته باشد متفرعات آن‌هم قابل بررسی مجدد هستند.
چه آرایی غیرقابل تجدیدنظر هستند؟
قانون‌گذار در مواردی حق اعتراض و بررسی دوباره از طریق تجدیدنظرخواهی را از طرفین دعوا ساقط کرده است. به‌عنوان‌مثال در مواردی که حکم دادگاه مستند به رأی و نظر کارشناس باشد یا بر اساس اقرار صادرشده باشد غیرقابل تجدیدنظر هستند. همچنین درصورتی‌که طرفین به‌صورت مکتوب و دوطرفه حق تجدیدنظرخواهی را از خود سلب کرده باشند دادگاه به اعتراض آن‌ها رسیدگی نخواهد کرد. علاوه بر تمام این موارد، چنانچه در متن قانون صراحتاً موردی ذکرشده باشد که حق اعتراض را نسبت به آن سلب کرده باشد، نمی‌توان نسبت به آن مورد خاص اعتراض کرد.
در چه مهلتی می‌توان نسبت به رأیی تقاضای تجدیدنظر کرد؟
مهلت درخواست تجدیدنظر به رأی دادگاه از تاریخ ابلاغ یا انقضای مدت واخواهی در نظر گرفته می‌شود. این مهلت برای اشخاص مقیم ایران 20 روز و برای اشخاص مقیم در خارج از کشور دو ماه محاسبه خواهد شد و چنانچه درخواست خارج از مهلت مذکور تقدیم شود از سوی دادگاه رد می‌شود.
دادخواست باید به دفتر دادگاه صادرکننده رأی یا دفتر شعبه اول دادگاه تجدیدنظر یا دفتر بازداشت که توقیف در آنجا صورت گرفته است تسلیم شود. پس از آن در صورتی که مشکلی وجود نداشته باشد مرجع صالح وارد رسیدگی می‌شود و رأی صادر می‌کند. رأی صادر شده توسط دادگاه باید به صورت دادنامه درآمده و توسط قاضی و اصحاب دادگاه امضا شود.
رأی دادگاه تجدیدنظر قطعی است اما در مواردی قابلیت فرجام‌خواهی دارد.
برای مطالعه سایر مقالات می‌توانید به مجله حقوقی لامینگو مراجعه کنید. فراموش نکنید حتما نظراتتان را از طریق کامنت با ما در میان بگذارید.
.svg)
دیدگاه شما