عقد صلح و کاربرد آن | انواع صلح نامه
واژهی صلح در لغتنامه به معنی آشتی، سازش و توافق است. در قرآن کریم هم صلح به معنی خاتمه پیدا کردن دعوا به کار رفته است. عقد صلح یا صلحنامه از جمله قراردادهای ناشناخته است و کمتر کسی در مورد آن آشنایی کامل دارد. افراد معمولاً در مواقعی که بخواهند به اختلاف بین خودشان خاتمه دهند یا عقدی را جایگزین عقود دیگر کنند، صلحنامهای بین خودشان تنظیم میکنند که به آن عقد صلح نیز گفته میشود.
به قرارداد صلح یا پیمان صلحنامه در اصطلاح حقوقی و فقهی امالعقود یا مادر قراردادها گفته میشود. عقد صلح از جمله عقود لازم است به این معنی که هیچکدام از طرفین حق برهم زدن عقد را ندارند مگر با توافق یکدیگر.
عقد صلح باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت برسد و چنانچه به ثبت نرسد، در هیچ یک از ادارات و محاکم قضایی پذیرفته نخواهد شد.
فواید انعقاد عقد صلح
از دلایل انعقاد عقد صلح، جلوگیری از اختلاف و نزاع بین طرفین قرارداد است.
مطابق ماده ۷۵۲ قانون مدنی “صلح ممکن است یا در مورد رفع تنازع موجود و یا جلوگیری از تنازع احتمالی در مورد معامله و غیر از آن واقع شود”
از دیگر فواید صلحنامه این است که افراد میتوانند اثر و نتیجهی عقدی را که در مقام و به جای آن صلح کردهاند، داشته باشند. برای مثال: فرض کنید دو نفر در مالکیت یک ماشین به صورت نصف (سه دانگ) شریک هستند و بین خود صلحنامهای در مقام فروش تنظیم میکنند تا اگر یکی از آنها بخواهد سهم خود را بفروشد، دچار مشکل نشود؛ پس از مدتی یکی از شرکا تصمیم میگیرد سهم خود را از ماشین بفروشد. در اینجا چون بین شرکا صلحنامه منعقد شده، شریکی که قصد فروش سهم خود را دارد، میتواند بدون رعایت احکام مربوط به “عقد فروش” ، سهم خود را به دیگری انتقال دهد. مثلاً یکی از قواعد عقد فروش در رابطه با مالی که شراکتی میباشد، این است که اگر یکی از شرکا بخواهد سهم خود را به دیگری بفروشد، شریک مقابل او حق دارد مبلغی را که مشتری برای خرید آن مال داده، به او بدهد و سهمی که خریداری کرده را برای خود کند؛ در اینجا مسئلهی اخذ به شفعه نیز حل میشود.
از جمله شرایط لازم برای انعقاد عقد صلح، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- برای انعقاد عقد صلح طرفین معامله باید اهلیت داشته باشند. مطابق ماده ۷۵۳ قانون مدنی “برای صحت صلح، طرفین باید اهلیت انعقاد معامله و تصرف در مورد معامله داشته باشند.”
- موضوع صلح در صلحنامه باید مشروع باشد. مطابق ماده ۷۵۴ قانون مدنی “هر صلح نافذ است جز صلح بر امری که غیرمشروع باشد.”
- عقد صلح باید با اراده و رضایت طرفین معامله منعقد شود. مطابق ماده ۷۶۳ قانون مدنی “صلح به اکراه نافذ نیست.”
- براساس ماده ۷۶۲ قانون مدنی “اگر در طرف مصالحه و یا در مورد صلح، اشتباهی واقع شده باشد، صلح باطل است.” یعنی اگر در صلحنامه مشخصات طرفین عقد به اشتباه وارد شود یا موضوعی که قرار است در رابطه با آن صلحنامه ای تنظیم شود، اشتباه معرفی شود، صلح باطل است.
- موضوع صلحنامه باید قابل اسقاط و انتقال باشد وگرنه صلح باطل است. برای مثال: در رابطه با حق حضانت یا حق زوجیت بین زن و شوهر یا حق تمکین نمیتوان صلحنامه تنظیم کرد چرا که این موضوعات از زمرهی احوال شخصیه هر فردی محسوب میشود و قابل اسقاط یا انتقال به دیگری نیست.
- اموال دولتی را نمیتوان موضوع عقد صلح قرار داد. زیرا مالی که موضوع عقد صلح قرار میگیرد باید در مالکیت شخصی باشد که صلحکننده است.
- اگر عقدی که منعقد میشود قانوناٌ از اساس باطل باشد، عقد صلحی هم که جایگزین این عقد شود نیز باطل است.
برای مثال: اگر فردی برای فرار از بدهیهای خود عقدی منعقد کند، آن عقد باطل است چرا که سبب ورود خسارت به طلبکاران میشود و نوعی کلاهبرداری است. بنابراین تنظیم صلحنامه برای چنین عقد باطلی نیز باطل است.
انواع صلحنامه
صلحنامه به طور کلی به دو نوع تقسیم میشود:
-
صلحنامه به منظور حل اختلافات و خاتمه دادن به دعوای بین دو یا چند نفر.
در این نوع از صلحنامه طرفینی که با یکدیگر به اختلاف خوردهاند سعی میکنند به جای مراجعه به دادگاه و پیگیریهای قضایی و تحمل دشواریهای این مسیر، با یکدیگر مشورت کرده و مشکل را بین خودشان حل کنند.
پس از مشورت و توافقهای صورت گرفته، صلحنامهای را بر مبنای اصول و قواعد حقوقی آن تنظیم میکنند که اصطلاحاً به این صلحنامه، صلحنامهی توافق و سازش گفته میشود.
-
صلحنامه جایگزین قرارداد
این صلحنامه نوع دیگری از صلحنامه هست که جایگزین قراردادهای دیگر میشود. در رابطه با این نوع صلحنامه میتوان چنین برداشت کرد که طرفین معامله در رابطه با هر نوع قراردادی میتوانند با تنظیم صلحنامهای، بدون در نظر گرفتن شرایط قانونی آن به هر طوری که بین خود به توافق رسیدند عمل کنند. البته همانطور که پیشتر بیان شد، این یکی از فواید صلحنامه است.
برای بیان بهتر این موضوع مثال دیگری میآوریم. فرض کنید فردی میخواهد اتومبیلی خریداری کند. براساس قواعد قانونی قرارداد بیع، تا زمانی که خریدار مبلغ اتومبیل را کامل پرداخت نکند، فروشنده میتواند از تحویل اتومبیل خودداری کند. ولی اگر خریدار و فروشنده بین خود صلحنامهای تنظیم کنند و در آن با یکدیگر توافق کنند که بدون اینکه مبلغ اتومبیل کاملاً پرداخت شود، فروشنده اتومبیل را به خریدار تحویل دهد و خریدار هم مبلغ آن را به صورت اقساط پرداخت نماید. در اینجا به اصطلاح گفته میشود که صلحنامه جایگزین قرارداد بیع شده است.
اگر نیاز به اطلاعات بیشتر دربارهی عقد صلح دارید، مشاوران حقوقی لامینگو آماده راهنمایی شما هستند. برای مطالعه سایر مقالات میتوانید به مجله حقوقی لامینگو مراجعه کنید. فراموش نکنید حتما نظراتتان را از طریق کامنت با ما در میان بگذارید.
دیدگاه شما