اظهارنامه ثبت اختراع؛ از تنظیم تا تسلیم
ثبت اختراع در ایران، برخلاف علائم تجاری امری اجباریست. بدین منظور نیاز به ارائه اظهارنامه ثبت اختراع به اداره ملی یا منطقهای ثبت اختراع دارید. جالب است بدانید که ساختار این اظهارنامه در اکثر کشورها مشابه است. در ادامه به بررسی محتویات اظهارنامه ثبت اختراع میپردازیم.
متن اظهارنامه ثبت اختراع
این اظهارنامه طبق ماده 22 قانون ثبت علائم و اختراعات 1310، باید به زبان فارسی و در صورت عدم امکان، به زبان فرانسه یا انگلیسی (همراه با خلاصه فارسی) تنظیم شود و شامل موارد زیر باشد:
- مشخصات درخواست کننده
- مشخصات وکیل (در صورت وجود)
- تعیین موضوع اختراع به صورت مختصر و شفاف
- مدت زمان درخواستی برای اعتبار ورقه اختراع
- اقامتگاهی که درخواست کننده انتخاب مینماید (در تهران)
- معرفی و ارائه مشخصات اشخاص دارای صلاحیت و مقیم ایران به منظور دریافت کلیه ابلاغات مربوط به اختراع
مدارک لازم جهت تهیه اظهارنامه ثبت اختراع
مدارک لازم که میبایست ضمیمه اظهارنامه و به اداره کل مالکیت صنعتی ارائه شود، عبارتند از:
- شرح اختراع در 3 نسخه
- نقشههای اختراع در 3 نسخه (در صورت وجود)
- قبض پرداختی به صندوق اداره ثبت اسناد
- وکالتنامه (در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل ارائه شود)
اظهارنامه ثبت اختراع شامل چه بخشهایی است؟
این اظهارنامه از یک درخواست، توصیف، ادعا، نقشه (در صورت وجود) و یک خلاصه اختراع تشکیل میشود که به شرح هریک میپردازیم.
درخواست
در ماده 6 قانون 1386، ذکر شده که اظهارنامه ثبت اختراع باید دارای درخواست باشد. این درخواست شامل عنوان اختراع، تاریخ انقضا، تاریخ حق تقدم و اطلاعات فرد متقاضی یا مخترع میباشد.
توصیف اختراع
مخترع میبایست به شرح دقیق و همراه با جزئیات اختراع بپردازد تا هر شخصی که بدر آن حوزه مهارت دارد بتواند بنیانگذار اساس توضیحات مخترع، آن را بدون هیچ تلاش نوآورانهای اجرا نماید و موضوع و تازگی اختراع را درک کند. البته در قانون جدید، به جای اشخاص با اطلاع، اصطلاح شخص دارای مهارت عادی در فن مرتبط ذکر شده که از نظر سطح دانش و تخصص این دو فرد متفاوتند. در قانون 1310 برای این بخش جزئیاتی تعیین شده است که قانون جدید فاقد آنهاست. در قوانین برخی کشورها همچون آمریکا، مخترع باید بهترین روش اجرایی اختراع را در این بخش شرح دهد که در قانون کشور ما، این تکلیف از مخترع ساقط گردیده است.
ادعا
این بخش در واقع حدود حمایت یک اختراع را تعیین میکند. اهمیت این بخش به حدی است که اگر ادعاها در یک اختراع به خوبی تنظیم نشوند ممکن است یک اختراع ارزشمند به یک اختراع بی ارزش تبدیل شود. به همین علت توصیه میشود در این خصوص حتما از افراد متخصص و مطلع کمک گرفته شود. در صورتی که ادعاها به صورت صریح و شفافی ارائه نشود، میتواند پیامدهای منفی بسیاری داشته باشد. یکی از راهکارهای جلوگیری از این پیامدها، استفاده از اصطلاحات محاوره روز برای تبیین مفاهیم است. برخلاف قانون 1310، در قانون جدید اظهارنامه باید حاوی ادعا باشد.
نقشه اختراع
به منظور فهم بهتر اختراع، از نقشه اختراع استفاده میگردد. در واقع نقشهها، ادعاهای ذکر شده را تفسیر مینمایند؛ لذا میتوانند ابزار خوبی برای معرفی اختراع و تضمین اطلاعات مندرج در بخشهای قبلی باشند. باید خاطر نشان کرد، با اینکه نقشهها بخش ضروری اظهارنامه نیستند، طبق ماده 6 قانون جدید، اظهارنامه در صورت لزوم باید دارای نقشههای مرتبط باشد.
خلاصه
خلاصه، چکیدهای از ادعاها و توصیف است. این بخش اشخاص ثالث را قادر میسازد تا در کوتاهترین زمان، اطلاعات مناسبی در مورد نکات فنی مهم، کاربردهای اساسی، زمینههای تکنولوژی و راهحلهای ارائه شده بدست آورند. با وجود این اطلاعات، یک فرد ماهر در فن مرتبط با اختراع میتواند به راحتی تشخیص دهد که اطلاعات ادعاهای ذکر شده در حوزه آن تکنولوژی تازگی دارد یا خیر. قابل ذکر است که تنها با استناد به خلاصه، نمیتوان به ماهیت اختراع و محدوده حمایتی آن دست یافت.
اگر نیاز به اطلاعات بیشتر دربارهی اظهارنامه ثبت اختراع دارید، مشاوران حقوقی لامینگو آماده راهنمایی شما هستند. برای مطالعه سایر مقالات میتوانید به مجله حقوقی لامینگو مراجعه کنید. فراموش نکنید حتما نظراتتان را از طریق کامنت با ما در میان بگذارید.
دیدگاه شما