فحاشی و مجازات آن

همه‌ی ما انسان‌ها نسبت به شخصیت خود اهمیت زیادی قائل هستیم و برای حفظ عزت و آبروی خود در اجتماع نهایت تلاش را می‌کنیم؛ از این رو اگر فردی نسبت به ما فحاشی کند و با ناسزاگویی به شخصیت و عزت ما لطمه وارد کند مسلما برای ما خوشایند نیست و عکس‌العمل ما را برمی‌انگیزد. البته برخی افراد که صبور هستند، کظم غیظ کرده و در مقابل فحاشی گذشت می‌کنند؛ اما بسیاری از افراد در مقابل ناسزاگویی طرف مقابل آرام نگرفته و خود نیز شروع به فحاشی متقابل می‌کنند و حتی در بعضی موارد به خاطر عصبانیت زیاد با طرف مقابل دچار درگیری فیزیکی میشوند و در نهایت پای هر دو به دادگاه باز می‌شود.

اما راه‌حل درست این است که در این گونه موارد شخصی که مورد فحاشی قرار می‌گیرد بدون اینکه خود شخصاً دست به انتقام بزند این موضوع را از راه قانونی پیگیری کرده و اعاده‌ی حیثیت کند.

 فحاشی از منظر شرع و قانون

فحاشی از نظر شرع یک عمل قبیح به شمار رفته است چرا که از نظر خداوند متعال ارزش همه انسانها از بدو آفرینش به یک میزان است و کسی برتر یا پایین‌تر از دیگری آفریده نشده است پس هیچ کس حق توهین کردن و لطمه زدن به آبروی دیگری را ندارد.

از نظر قانون هم فحاشی جرمی علیه شخصیت و شرافت افراد است و در واقع حقوق معنوی افراد را نشانه می‌گیرد و چه بسا آسیبی که این امر به روح و روان یک انسان وارد می‌کند بیشتر و سخت‌تر از صدمات مالی و جسمی است. از این رو هم در اسلام و هم در قانون کسی که به دیگری توهین کند مجرم شناخته شده و برای آن مجازات تعیین شده است.

دریافت مشاوره حقوقی

 ادله‌ی اثبات جرم فحاشی

طبق ماده‌ی 160 قانون مجازات اسلامی راه‌های اثبات جرم که فحاشی هم یکی از این جرایم محسوب می‌شود عبارتند از:

• اقرار

  در جرم فحاشی اگر فردی که مبادرت به فحاشی کرده است در مقابل قاضی به عمل خود اقرار کند، جرم او به اثبات می‌رسد.

• شهادت

  شهادت از مهمترین ادله‌ی اثبات جرم فحاشی است. اگر افرادی که در هنگام وقوع فحاشی در صحنه حضور داشته‌اند نزد قاضی به این اتفاق شهادت دهند، شهادت آن‌ها می‌تواند از ادله اثبات جرم فحاشی باشد.

• علم قاضی

  علم قاضی پرونده، درکنار مدارک و مستندات و شهادت شهود نیز از ادله‌ی اثبات جرم فحاشی است.

• سوگند

  اگر فردی که مورد فحاشی قرار گرفته است برای اثبات ادعای خود سوگند یاد کند که فرد مقابل به او فحاشی کرده است و یا اگر به درخواست شاکی از متهم تقاضا شود که قسم بخورد که فحاشی نکرده است و او از این امر امتناع ورزد، سوگند شاکی و عدم سوگند متهم می‌تواند در کنار علم قاضی یکی از ادله‌ی اثبات جرم فحاشی باشد.

 قذف چیست؟ و تفاوت آن با فحاشی

 قذف عبارت است از نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگر، هرچند آن شخص مرده باشد. در واقع اگر قذف به دروغ صورت گیرد یکی از موارد توهین و افترا به افراد است که به حیثیت ناموسی افراد خدشه وارد می‌کند؛ مثلاً فردی به دروغ به فرد دیگر بگوید تو با فلان زن زنا کرده‌ای.

تفاوت قذف با فحاشی این است که در فحاشی سخنان ناپسند و زشتی بیان می‌شود که موجب سستی و حقارت طرف مقابل است، ولی در قذف مسئله نسبت دادن مطرح است، آن هم نسبت به زنا و لواط.

مجازات قذف نیز با مجازات فحاشی متفاوت است و مجازات قذف از مجازات فحاشی سنگین‌تر است. قذف جرمی است که در شریعت ما مطرح شده و برای آن مجازات حد در نظر گرفته شده است و کسی که به دیگری نسبت زنا یا لواط دهد باید ادعای خود را به اثبات برساند و اگر نتواند ثابت کند، به حد شرعی یعنی ۸۰ ضربه شلاق مجازات خواهد شد. ولی مجازات جرم فحاشی را قانونگذار تعیین کرده است و میزان آن 74 ضربه شلاق مجازات خواهد شد.

 مجازات 

مطابق ماده 608 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375، “توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد، موجب مجازات شلاق تا 74 ضربه یا پنجاه هزار ریال تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود”

اگر شخصی که مورد فحاشی قرار گرفته از شهرت و مقام اجتماعی بالاتری برخوردار باشد، مجازات فردی که او را مورد فحاشی قرار داده سنگین‌تر خواهد بود مانند:

الف: توهین به مقام معظم رهبری

در ماده ۵۱۴ قانون تعزیرات مقرر شده « هرکس به حضرت امام خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی رضوان‌الله علیه و مقام معظم رهبری به‌ نحوی از انحا اهانت نماید، به حبس از ۶ ماه تا ۲ سال محکوم خواهد شد.»

ب: توهین به سایر کارکنان و مقامات دولتی ایران

ماده ۶۰۹قانون مجازات اسلامی؛ « هر کس با توجه به سمت به یکی از رؤسای سه قوه یا معاونان رئیس‌جمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی و شهرداری‌ها در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین نماید به ۳ تا ۶ ماه حبس و یا تا ۷۴ ضربه شلاق و یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم می‌شود.»

کانال تلگرام لامینگو

ج: توهین به مقامات خارجی

در مورد تحقق توهین به رئیس یا نمایندگان سیاسی مملکت خارجی، وجود دو عنصر، علنی بودن توهین و نیز انجام معامله‌ی‌ متقابل نسبت به رئیس مملکت و نمایندگان سیاسی ایران در مقررات جزائی کشور خارجی لازم است و در صورت توهین به رئیس یا نمایندگان سیاسی مملکت خارجی به ۱ تا ۳ ماه حبس محکوم می‌شود.

د: توهین به صاحبان حرفه‌ها و مشاغل خاص

گاه در قوانین مختلف توهین به برخی صاحبان حرفه‌ها و مشاغل خاص جرم شناخته شده برای مثال در ماده ۲۰  لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب ۱۳۳۳برای توهین به وکیل دادگستری حین انجام وظیفه وکالتی یا به سبب آن مجازات حبس از ۱۵ روز تا ۳ ماه تعیین کرده است.

برای مطالعه سایر مقالات می‌توانید به مجله حقوقی لامینگو مراجعه کنید. فراموش نکنید حتما نظراتتان را از طریق کامنت با ما در میان بگذارید.