تعریف نهاد داوری در حقوق ایران

در مقاله‌ای که پیش روی شما قرار دارد، قصد داریم به تعریف نهاد داوری در حقوق ایران بپردازیم. داوری که همان حکمیت نیز نام دارد، به‌معنی حل اختلافات توسط شخص ثالث است. امروزه نهاد داوری بین تجار و مردم رواج پیدا کرده است. در ادامه با ما همراه شوید تا به توضیح تاریخچه داوری و تعریف داوری بپردازیم. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، از خدمات مشاوره حقوقی نهاد داوری بهره‌مند شوید.

مؤسسات حقوقی و مراکز بسیار زیادی در زمینه ارائه خدمات حقوقی فعالیت می‌کنند. لامینگو یکی از بهترین و جامع‌ترین پلتفرم‌های ارائه خدمات مشاوره‌ای است. در صورت تمایل به دریافت مشاوره حقوقی نهاد داوری از لامینگو، بر روی لینک زیر کلیک کنید.

دریافت مشاوره حقوقی نهاد داوری

تاریخچه داوری در حقوق ایران

داوری در ایران، در ابتدا در سال ۱۲۸۹ هجری شمسی (1329 هجری قمری) در مواد ۷۵۷ تا ۷۷۹ قانون موقتی اصول محاکمات حقوقی آورده شد. سپس در قانون حکمیت سال 1306 هجری شمسی، داوری اجباری جایگزین مواد مزبور شد. اگرچه در سال 1308 دوباره اصلاح شد؛ ولی سرانجام در سال 1313 هجری قمری، این مواد منسوخ شد. سپس در سال 1318 داوری در قانون قدیم آیین دادرسی مدنی، از ماده 632 به بعد پیش‌بینی شده و سرانجام در سال 1379 از ماده 454 به بعد به داوری اختصاص داده شده است.

حتماً بخوانید: همه چیز درمورد حل اختلاف ازطریق داوری

داوری در حقوق ایران

در ابتدا، به تعریف داور و داوری می‌پردازیم. داور که بر وزن دادگر است، به‌معنی صاحب داد، عادل، حَکَم و قاضی است که اختلاف بین دو یا چند نفر را حل‌وفصل می‌کند. داوری نیز به این معنی است ‌که طرفین دعوی، شخصی را به‌عنوان حَکَم انتخاب کنند تا اختلاف بین آن دو را رفع کند. همان‌طور که گفتیم، شخصی که به‌عنوان حکم انتخاب می‌شود، داور گفته می‌شود. در مواد 454 تا 501 قانون آیین دادرسی مدنی، مقررات داوری و مفهوم آن شرح داده شده است.

داور یک چند شخص حقیقی است که طرفین قرارداد آن‌ها را انتخاب کرده‌اند و در متن قرارداد هم آورده می‌شود. این امکان نیز وجود دارد که انتخاب داور به اشخاص حقوقی مانند سازمان‌ها یا شرکت‌های خصوصی داوری ارجاع شود.

چنانچه در زمینه داوری نیاز به مشاوره حقوقی نهاد داوری دارید، می‌توانید با مشاوران و متخصصان خبره ما مشورت کنید.

چه مواقعی می‌توان داور انتخاب کرد؟

طبق قانون اساساً در هر مرحله از انعقاد قرارداد، اجرای مفاد آن، هنگام طرح دعوی و پس از آن در دادگاه، می‌توان داور انتخاب کرد. برای حل اختلاف ازطریق داوری، احتیاجی به رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی نیست. به همین دلیل، حل اختلاف از طریق داوری سریع‌تر و راحت‌تر انجام می‌شود.

امروزه در بیشتر کشورها داوری به شکلی جا افتاده که به‌عنوان یک تخصص و شغل شناخته شده است. مثلاً زمانی که طرفین قرارداد با مشکلی روبه‌رو می‌شوند، می‌توانند قبل از مراجعه به دادگاه و هر اقدامی، اختلافات خود را با داوری که در متن قرارداد آمده حل‌وفصل کنند. همچنین، با حل اختلاف ازطریق داوری می‌توان در وقت صرفه‌جویی کرد و سریع‌تر به نتیجه رسید.

دریافت مشاوره حقوقی نهاد داوری از متخصصان خبره در این زمینه می‌تواند به شما کمک شایانی کند.

شاید این مطلب برای شما مفید باشد: صفر تا صد داوری در قراردادها

داوری دارای چه محاسنی است؟

در زیر برخی از معایب و محاسن داوری را برشمردیم. درصورتی‌که نیاز به مشاوره بیشتری در این رابطه داشتید، می‌توانید با مشاوران حقوقی در این زمینه مشورت کنید و از متخصصان و کارشناسان خبره و کاربلد ما بهره‌مند شوید.

داوری دارای محاسن زیادی است. همان‌طور که در بالا گفتیم، در داوری تشریفات قانون آیین دادرسی مدنی وجود ندارد و حل‌وفصل اختلافات با سرعت عمل بیشتری انجام می‌شود. همچنین اعتمادی که هر دو طرف به داور انتخابی خود دارند، یکی از مهم‌ترین محاسن داوری محسوب می‌شود.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید

جمع‌بندی

امیدواریم این مقاله در زمینه نهاد داوری در حقوق ایران اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار داده باشد. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید از کارشناسان خبره ما مشاوره حقوقی نهاد داوری دریافت کنید. درصورت نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر، به مجله حقوقی لامینگو مراجعه نمایید.