قرارداد فضای کار اشتراکی

منظور از فضای کار اشتراکی، دفتر یا ساختمانی است که در آن تعداد قابل توجهی از کسب و کارهای نوپا و کارآفرینان به صورت مشترک در اتاقی خاص یا میز کاری اختصاصی مشغول به کار و فعالیت می‌شوند. مخاطب فضای کار اشتراکی، بیشتر استارتاپ‌ها و کسب و کارهای نوپا هستند، چرا که از تعداد کارمندان و نیروهای کمتری برخوردارند و اغلب در ابتدای فعالیت خود، سرمایه چندانی جهت اجاره یک دفتر مستقل و تجهیز آن ندارند. استارتاپ‌ها با مستقر شدن در فضای کار اشتراکی، علاوه بر اینکه هزینه کمتری را صرف اموری نظیر اجاره دفتر، خرید تجهیزات و امکانات، پرداخت شارژ ماهیانه و قبوض مختلف می‌کنند، فرصت بسیار خوب و مغتنمی برای ایجاد شبکه و ارتباط (Networking) با سایر کسب و کارهای نوپا، شرکت در رویدادهای مختلف و گرفتن مشورت بدست می‌آورند. علاوه بر استارتاپ‌ها، افرادی که به صورت مستقل و شخصی کار می‌کنند (Freelancers) نیز از دیگر مخاطبین فضاهای کار اشتراکی هستند.

اهمیت تنظیم قرارداد فضای کار اشتراکی

قرارداد فضای کار اشتراکی، قراردادی است که به موجب آن صاحب کسب و کار نوپا حق استفاده از یک اتاق اختصاصی، میزکار اختصاصی یا یک یا چند صندلی اختصاصی را در فضایی مشترک به همراه برخی دیگر از خدمات و امکانات برای مدتی معین در برابر مبلغی مشخص تحصیل می‌نماید. به بیان دیگر، در قرارداد فضای کار اشتراکی، مالک حق انتفاع از قسمت مشخصی از فضای کار را به کارآفرینان منتقل می‌نماید و در مقابل، مبلغی را به صورت هفتگی یا ماهیانه دریافت می‌کند. یکی از وجوه تمایز قرارداد فضای کار اشتراکی از قرارداد اجاره آن است که در قرارداد فضای کار اشتراکی برخلاف قرارداد اجاره، علاوه بر آنکه منافع قسمت مشخصی از دفتر در اختیار صاحب کسب و کار قرار می‌گیرد، خدمات و امکانات دیگری نظیر اینترنت پرسرعت، اتاق جلسات، دوره‌های آموزشی و غیره نیز برای وی فراهم می‌گردد.
قرارداد فضای کار اشتراکی به‌واسطه موضوع خاص خود دارای بندها و شروط اختصاصی می‌باشد که از جمله مهمترین آنها عبارت است از:

• مدت قرارداد:

تعیین بازه زمانی دقیق و مشخص برای استفاده از فضای کار اشتراکی در قرارداد بسیار مهم است. اهمیت مذکور تا حدی است که عدم قید صریح مدت ممکن است منجر به بطلان قرارداد مذکور گردد.

• مبلغ قرارداد و نحوه پرداخت آن:

در قرارداد می‌بایست مبلغ کرایه که بعضاً از آن تحت عنوان حق‌عضویت، اجاره‌بها یا مبلغ حق انتفاع یاد می‌شود مشخص شود. افزون بر آن لازم است ترتیب، موعد و تشریفات پرداخت مبلغ به طور کامل مشخص گردد. همچنین توصیه می‌گردد ضمانت اجرای مناسبی برای تأخیر در پرداخت مبلغ مورد تعهد توسط کارآفرین مستقر در فضای کار اشتراکی پیش‌بینی گردد.

• مشخصات و مختصات دقیق موضوع قرارداد:

ضروری است تا مشخصات دقیق موضوع قرارداد با ذکر جزئیات، مورد تصریح قرار بگیرد و معلوم شود که کارآفرین حق استفاده از چه امکانات، تجهیزات و وسایلی را دارد. بهتر است لیست امکانات و خدماتی که باید در طول مدت قرارداد در دسترس کارآفرین قرار بگیرد و همواره برای وی و اعضای تیم فراهم باشد با قید توضیحات لازم پیوست قرارداد گردد. برخی از امکانات نیز که نیازمند هماهنگی قبلی هستند باید در قرارداد مورد تصریح قرار بگیرند.

• تعهدات طرفین:

به واسطه موضوع خاصی که قرارداد فضای کار اشتراکی دارد، طرفین آن نیز تعهدات منحصر به فردی دارند که درج صحیح و اصولی آنها در قرارداد می‌تواند منافع طرفین را به صورت حداکثری تضمین نماید و اهمال و کوتاهی در درج آنها ممکن است به قیمت ایراد لطمه و ضررهای هنگفت به طرفین تمام شود.

• عدم ایجاد رابطه سرمایه‌گذاری، مشارکت یا استخدامی:

از آنجا که کارآفرین و اعضای تیم آن در فضای کار اشتراکی که محل آن متعلق به مالک است مستقر می‌شوند و در آنجا مشغول به کار می‌شوند، ممکن است اینطور به ذهن متبادر گردد که مالک فضای کار اشتراکی بر روی کسب و کار کارآفرین سرمایه‌گذاری نموده است یا اینکه آنها را به استخدام خود در آورده است. برای پرهیز از چنین استنباطی لازم است در قرارداد فضای کار اشتراکی تصریح گردد که فی‌مابین کارآفرین و مالک هیچ‌گونه رابطه استخدامی، سرمایه‌گذاری یا شراکتی وجود نداشته است و هیچ حقی نسبت به کسب و کار کارآفرین برای مالک ایجاد نمی‌شود.

• سایر شروط:

درج شروط اختصاصی دیگری نیز در قرارداد فضای کار اشتراکی لازم و ضروری می‌نماید، از جمله: شرایط مربوط به فسخ قرارداد، منع افشاء اطلاعات محرمانه، اخذ تضامین و ....

قرارداد فضای کار اشتراکی لامینگو

قرارداد فضای کار اشتراکی تهیه شده توسط تیم حقوقی لامینگو (Lawmingo) با بهره‌گیری از تجارب و تخصص لازم در این حوزه، دربرگیرنده تمامی نکات و جزئیاتی است که درج آنها در این قرارداد ضرورت داشته و قادر است خیال شما را از بابت داشتن قراردادی جامع، کامل و مطمئن راحت سازد.