وصیت و انواع آن
وصیت چیست؟
زمانیکه صحبت از وصیت میشود ممکن است اولین چیزی که به ذهن ما خطورکند مرگ و میر باشد و تصور کنیم که معمولاً افرادی که در بستر بیماری هستند و نفسهای آخر را میکشند وصیت میکنند؛ در حالی که این نادرست است و مسئلهی وصیت چیزی نیست که فرد بتواند زمان خاصی را برایش در نظر بگیرد. یک فرد میتواند در هر سنی که باشد نسبت به وضعیت اموال و داراییهای خود بعد از نبودنش تصمیمگیری کند چرا که هیچ کس نمیداند که چقدر عمر خواهد کرد و اجل کی به سراغش خواهد آمد، از این رو بهترین و عاقلانهترین کار روشنکردن وضعیت اموال و امور قبل از فوت است.
وصیت کردن تنها مربوط به دین اسلام و مسلمانان نیست بلکه پیروان ادیان الهی نیز معتقد هستند که که قبل از فوت در مورد امور مالی و غیرمالی خود تعیین تکلیف کنند.
وصیت در قانون کشور ما
تملیک و واگذاری عین مال یا منفعت آن به شخص دیگر، تعریفی از وصیت است که قانون کشورمان بیان کرده است و وصیتنامه هم سندی است که در آن فرد وصیتکننده تملک و بهرهگیری از اموال و داراییهای خود را به دیگری واگذار میکند؛ اما وصیت تنها به معنای واگذاری اموال نیست و گاهیاوقات شخص در وصیتنامهی خود ادامهی انجام اموری یا اتمام کارهای باقیمانده خود را از دیگری تقاضا دارد.
ارکان وصیت
وصیت دارای چهار رکن است که عبارت است از:
- “موصی” یعنی وصیتکننده و کسی که اموال و داراییهای خود را بعد از فوتش واگذار کند یا در نبودش انجام کاری را از دیگران بخواهد.
- “موصی له” کسی که به نفع او وصیت شده است و اجازه دارد سفارشات بیان شده در وصیت را اعمال کند و اگر در وصیتنامه مالی به او واگذار شده باشد، از آن بهره ببرد.
- “موصی به” در واقع موضوع وصیت است و میتواند شامل مالی باشد که موصی در خصوص آن وصیت کرده است یا انجام تعهدی باشد که آن را به دیگری سپرده باشد. البته موصی به باید شرایط لازم را داشته باشد تا موصی له بتواند از آن بهره ببرد و این شرایط شامل: مالکیت داشتن، منفعت عقلایی داشتن، مشروع بودن و قابلیت نقل و انتقال داشتن است
- “وصی” شخصی است که مسئولیت اجرایی کردن وصیت را برعهده دارد و باید از لحاظ بلوغ و عقل و رشد و اهلیت داشته باشد و همچنین باید مسلمان باشد.
انواع وصیت در قانون مدنی
براساس ماده 825 قانون مدنی، وصیت از حیث موضوع به دو نوع تملیکی و عهدی تقسیم میشود:
- وصیت تملیکی: وصیتی است که در آن موصی(وصیت کننده) عین اموال خود یا منفعت آن را به دیگری واگذار میکند و زمانی که فرد از دنیا برود طبق وصیتی که کرده است، تملیک و بهرهگیری از اموالش به دیگری واگذار میشود. نکتهای که در اینجا قابل بیان است این است که مالی را که موصی در وصیت خود به موصی له میسپارد باید دارای ویژگیهایی باشد تا وصیتنامه قابل اجرا شود؛ مانند اینکه آن مال یا منفعت آن قابل انتقال باشد؛ بنابراین اموال دولتی یا وقف شده را نمیتوان مورد وصیت قرار داد یا اینکه موصی باید مالک مالی باشد که مورد وصیت قرار میدهد و نمیتواند در وصیتنامهی خود اموال دیگران را انتقال دهد.
- وصیت عهدی: همانطور که پیشتر گفتیم، وصیت کردن همیشه به معنای واگذاری اموال و دارایی به دیگران نیست، گاهی اوقات فرد انجام یکسری امور یا اتمام کارهای ناتمام خود را بعد از فوتش در قالب وصیت به دیگری میسپارد. همانطور که گفتیم به فردی که اجرای وصیت به او واگذار شده وصی گفته میشود. مثلا فردی در وصیتنامهی خود از شخصی میخواهد که بعد از فوتش بدهیهایش را پرداخت کند یا کار ناتمام را به اتمام برساند.
انواع وصیتنامه
اگر بخواهیم وصیتنامه را از لحاظ تحریر و تنظیم و قابل پذیرش بودن در دادگاه تقسیمبندی کنیم، میتوانیم آن را وصیتنامه خود نوشت، وصیتنامه سری و وصیتنامه رسمی تقسیم کرد.
وصیتنامه خود نوشت
وصیتنامه خود نوشت یا دست نوشت به وصیتنامهای گفته میشود که توسط شخص وصیت کننده و با دست خط او نوشته شده است. این وصیتنامه باید دارای شرایطی باشد تا مورد قبول دادگاه واقع شود؛ از جمله اینکه این وصیتنامه حتما با دست خط فرد وصیت کننده نوشته شود و دارای تاریخ دقیق باشد و همچنین به امضای وصیت کننده برسد.
وصیتنامه سری
وصیتنامه سری نیز از انواع وصیتنامه است که شاید کمتر کسی در مورد آن اطلاع داشته باشد از این رو معمولا افراد از این وصیتنامه استقبال نمیکنند. در واقع در این نوع از وصیتنامه فرد به اداره ثبت احوال محل اقامت خود مراجعه کرده و در آنجا با آگاهی کامل و ارادهی تام وصیتنامه او تنظیم میشود و به امضای او میرسد و موصی بدون اطلاع کسی آن را به اداره ثبت احوال محل اقامت خود به امانت میگذارد تا بعد از فوتش آن وصیتنامه توسط اداره ثبت احوال به خانوادهی او ارائه گردد.
وصیتنامه رسمی
در این وصیتنامه وصیت کننده وصیت خود را در یکی از دفاتر اسنادرسمی تنظیم میکند و به صورت محضری آن را به ثبت میرساند. از مزایایی که این نوع وصیتنامه نسبت به دیگر انواع دارد این است که هم فرده وصیت کننده است خیالش راحت است که در مفاد وصیتنامه دستکاری صورت نخواهد گرفت هم کسی که وصیت به نفع او نوشته شده است دیگر نیازی نیست که صحت و اصالت وصیتنامه را اثبات کند.
دیدگاه شما