گواهی الکترونیکی امضای دیجیتال چیست؟! + بررسی پشتوانه قانونی امضای دیجیتال
اطمینان یافتن از هویت افراد از طریق مشاهده و بررسی مدارک هویتی آنها امکانپذیر است؛ حتی در خصوص آشنایی با موجودیت، مشخصات و نوع یک دستگاه، نرمافزار و غیره نیز شناسنامهای تهیه و برای آنها در نظر گرفته میشود. در رابطه با تعاملات الکترونیکی نیز، بهخصوص با توجه به انجام تعاملات از راه دور، یکی از ابزارهای اطمینان یافتن از هویت و اعتبار یک امضا یا شخص امضاءکننده و مواردی از این دست، میتوان به گواهی الکترونیک رجوع کرد. پیش از ارائه تعریفی از گواهی الکترونیکی امضای دیجیتال، بهتر است ابتدا مشخص کنیم که گواهی الکترونیکی چیست.
آشنایی با گواهی الکترونیکی یا digital certificate
گواهی الکترونیک یا گواهی دیجیتال در واقع شناسنامه یک موجودیت در تعاملات الکترونیکی است که دارای انواع و اقسام مختلفی میباشد. بهعبارت دیگر، در واقع تضمین انجام صحیح و مطمئن مبادلات و ارتباطات الکترونیکی گواهی الکترونیک است که در ادامه به بررسی انواع آن خواهیم پرداخت.
انواع گواهی الکترونیکی
همانطور که قبلتر بیان کردیم، گواهی الکترونیک دارای انواع و اقسام مختلفی است که ازجمله شامل موارد ذیل میشود:
• گواهی امضای دیجیتال (digital signature certificate)
• گواهی پست الکترونیکی امن
• گواهی ssl یا گواهی سرور
• گواهی مهر سازمانی
• گواهی احراز هویت
بنابراین گواهی امضای دیجیتال در واقع یکی از انواع گواهیهای الکترونیک است که در راستای امضای اسناد و تراکنشهای الکترونیکی مورد استفاده قرار میگیرد و علاوه بر آن، امکان احراز هویت را نیز برای استفادهکنندگان آن فراهم میآورد.
حتماً بخوانید: سیستم مدیریت قرارداد چیست؟ | آشنایی با مراحل مدیریت قراردادها
گواهی امضای دیجیتال چه مزیتی دارد؟!
اصلیترین مزیت گواهی امضای دیجیتال، در واقع هدف از ایجاد و استفاده از این گواهی است؛ یعنی فراهم کردن امنیت امضای دیجیتال و اعتبار آن و همچنین احراز هویت امضاءکننده. از طرفی، گواهی امضای دیجیتال با صدور شناسه برای هر امضا امکان بروز جعل بر روی امضای دیجیتال را از بین میبرد. گواهی امضای دیجیتال منجر به تسریع فرآیند انجام امور میگردد و درنتیجه، موجب کاهش اتلاف وقت و همچنین هزینه افراد جهت امضای اسناد بهصورت حضوری میشود.
حتماً بخوانید: آیا امضای دیجیتال امن است؟ پاسخ به پرتکرارترین سؤالات امنیت امضای دیجیتال
پشتوانه قانونی و حقوقی گواهی امضای دیجیتال
پشتوانه حقوقی امضای دیجیتال و گواهی صادره برای آن، قانون تجارت الکترونیک است. اعتبار قانونی این امضا و گواهی الکترونیکی آن به استناد ماده ۷ قانون مزبور تعیین میگردد؛ مطابق این ماده، هرگاه قانون وجود امضا را لازم بداند، امضای الکترونیکی مکفی است.
از طرفی مطابق ماده ۱۵ این قانون، اعتبار امضای دیجیتال و اسناد امضاءشده از طریق آن، برابر با اعتبار اسناد رسمی است و بر اساس مفاد این ماده نسبت به امضای دیجیتال و دادهپیام مربوط به آن، انکار و تردید مسموع نیست و تنها میتوان نسبت به آن ادعای جعل را مطرح کرد؛ هرچند با دقت در ساختار امضای دیجیتال و گواهی الکترونیکی مربوط به آن، میتوان دریافت که امکان وقوع جعل نسبت به این امضا نیز با توجه به الگوریتمهای فنی ایجادکننده امضا از یک سو و از سوی دیگر با توجه به فرآیند احراز هویت و صدور گواهی برای آن، تا حدودی محال و بسیار بعید به نظر میرسد.
مراجع صادرکننده گواهی امضای دیجیتال کجا است؟
باب دوم از قانون تجارت الکترونیک با عنوان دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیکی (Certification Service Provider) به بررسی دفاتر و مراجع صادرکننده گواهی الکترونیک ازجمله گواهی امضا دیجیتال پرداخته است. مطابق ماده ۳۱ این قانون، دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیک واحدهایی هستند که برای ارائه خدمات صدور امضای الکترونیکی در کشور تأسیس میشوند. خدمات قابلارائه توسط این مراکز شامل تولید، صدور، ذخیره، ارسال، تأیید، ابطال و بهروزنگهداری گواهیهای اصالت امضای الکترونیکی یا همان گواهی امضا دیجیتال میباشد.
امضانو، ارائهدهنده امضای دیجیتال همراه با صدور گواهی
امضانو با در نظر گرفتن چالشهای امضا بهصورت حضوری ازجمله هزینههای هنگفت مربوط به خرید کاغذ برای سازمانها و شرکتها و همچنین هزینههای مربوط به رفتوآمد برای اشخاص حقیقی، انواع خدمات مربوط به امضای دیجیتال را، از انجام احراز هویت بهصورت تشخیص چهره و بیومتریک، صدور گواهی امضا یا گواهی ریشه تا امضای اسناد بهصورت دیجیتالی، به کاربران ارائه مینماید. چنانچه علاقهمند به مطالعه بیشتر در خصوص ماهیت امضای دیجیتال و چگونگی دریافت آن هستید، سایر مطالب بلاگ لامینگو را از دست ندهید.
دیدگاه شما